درودها بر شما، یکی از موارد ویژه که در هنگام اجرای حرکات پرورش دهنده عضلات دوسربازویی، بایستی مورد توجه قرار بگیرد، سعی در کاهش درگیری عضلات ساعد در حین اجرای دامنه تکرارها، می باشد. خیلی از عزیزان، به صورت ژنتیکی، دارای عضلات بسیار توسعه یافته ای در بخش ساعد خود هستند، همین عامل باعث می شود که در حین اجرای تمرین مربوط به عضلات جلو بازو، به صورت ناخودآگاه، بر کارکرد این بخش قوی بی افزایند و جهت جابجاسازی بار مورد استفاده، بیشتر از عضلات ساعد خود، کار بکشند. یک راه حل بسیار کارآمد، جهت رفع این مشکل وجود دارد که در گذشته نیز، به آن اشاره ای داشته ام، اینجا نیز، بهتر است مرور شود.
شما در حین جابجاسازی وزنه در طول دامنه مثبت یک تکرار از فرضا حرکت جلو بازو هالتر، ممکن است از ابتدای این دامنه، مچ خود را به سمت داخل خم نمایید، یعنی چیزی شبیه به بخش مثبت یک تکرار از حرکت مچ هالتر نشسته، به این ترتیب، عضله ساعد خود را، از همان شروع حرکت، در حالتی قرار می دهید که بر کارکرد آن در جمع نمودن ساعد به سمت بالا، افزوده شود و به نسبت، از درگیری عضلات دوسربازویی کاسته شود.
به جای این روند، سعی نمایید در ابتدا تا تقریبا میانه حرکت یا چند درجه قبل از رسیدن به میانه بخش مثبت تکرار، مچ ها را به صورت ثابت و در یک راستا با ساعد های خود حفظ کنید، از آن نقطه به بعد، مچ ها را در جهتی به سمت بیرون، رفته رفته چرخانده، به گونه ای که در انتهای دامنه مثبت یک تکرار، بجای اینکه کف دستان شما به سمت صورت شما باشد، تقریبا به سمت بالا و سقف قرار بگیرند. با این رویکرد خواهید دید که همانند گذشته، قادر به جابجاسازی وزنه مشابهی نیستید و به مقداری از بار مورد استفاده شما، بایستی کاسته شود، همین امر نشان از کاهش درگیری و کمک رسانی عضلات ساعد در اجرای تکرارها، می باشد.
ادامه دارد…
پیروز باشید.
مهران موسوی پور.
