درودها بر شما، دلیل قراردهی دستان شما بر روی نیمکت به این شکل، به سمت عقب متمایل شدن شانه ها بوده، سینه به صورت ناخودآگاه بیرون داده شد و از قوز کردن پرهیز می شود و یک حالت بیومکانیکی را در کمربند شانه ای شما بوجود می آورد که از اعمال فشار بیش از حد به مفصل شانه ها، جلوگیری شود. در طول اجرای تکرارها، سعی کنید که آرنجهای شما به سمت عقب و نزدیک به پهلو ها، جمع شده و حرکت داشته باشند تا به این ترتیب، تا جای ممکن، مقدار فشار تمرین، به صورتی متعادل میان هر سه سر عضلات پشت بازو، تقسیم شود.
فاصله دو نیمکت بایستی در این حرکت به گونه ای تنظیم شود که شما این امکان را بیابید تا با قرار دادن پاشنه های پاها روی نیمکت جلویی و قراردهی دستان خود روی نیمکت عقبی به شکلی که شرح داده شد، آنچنان دامنه منفی را اجرا کنید و تنه را پایین ببرید، که بین ساعدها و بازوان شما، یک زاویه تقریبا ۹۰ درجه ایجاد شود، بیشتر از این مقدار پایین رفتن، تنها برای مفصل شانه ها آسیب زا بوده و هیچ مزیتی ندارد.
در خصوص قراردهی پاها بر روی یک نیمکت، شاید برای شما راحت تر باشد که پاها را بر کف زمین مهار کنید و تنها دستان شما بر روی یک بلندی قرار بگرید، در مجموع رویکردی را اختیار کنید که در اجرای تکرارها، احساس راحتی بیشتری می کنید، حتی با قراردهی پاها بر زمین، ممکن است از نظر ایجاد اضافه بار، برای شما مناسب تر باشد و به مرور که بر توان شما افزوده شد، پاها را نیز بر یک بلندی قرار دهید.
ادامه دارد…
شاد باشید.
مهران موسوی پور
