پرورش عضلات بازویی و ساعدها – بخش بیست و سوم

درودها بر شما، وزنه مورد استفاده شما، باید در حدی باشد که در حین اجرای تکرارها، تقریبا، آرنج های خود را در یک مکان به صورت ثابت و بدون تاب دادن حفظ کنید، بتوانید حداقل یک ثانیه در انتهای دامنه مثبت مکث داشته باشید و دامنه منفی را طی فرضا دو ثانیه و به صورت کنترل شده، پیش ببرید.

جهت به حداقل رساندن درگیری عضلات ساعد در این حرکت و تمرکز فشار بر دوسربازویی، همانگونه که در گذشته خدمتتان عرض کردم، در حین اجرای دامنه مثبت، مچ دستان خود را به سمت بیرون خم نمایید، به گونه ای که در انتهای دامنه مثبت، تقریبا کف دستان شما، به سمت بالا قرار بگیرند نه تقریبا به سمت بدنتان، در حین اجرا دامنه منفی نیز روند معکوس شده تا مچ به حالت اول خود بازگردد، مجددا خواهید دید که به گونه ای چشمگیر از وزنه مورد استفاده شما، کاسته خواهد شد که نشانه خوبی از کاهش درگیر شدن ساعد های شما در این حرکت می باشد.

در حین اجرای تکرارها، سعی کنید تنه به صورت کامل به پشتی تکیه داده شده و از حرکت دادن آن به خصوص بلند کردن سر و گردن از روی میز، پرهیز کنید. در انتهای تکرارها، زمانی که کم کم در حال رسیدن به ناتوانی هستید، می توانید کمی بر سرعت اجرای حرکت بی افزایید و از این امر، همچون یک تکنیک شدت دهنده، بهره ببرید، البته توجه داشته باشید که این افزایش سرعت اجرای دامنه حرکت، با تقلب و پرتاب وزنه بین دو نقطه، امری متفاوت است. سرعت اجرا باید کاملا کنترل شده باشد.

ادامه دارد…
تندرست باشید.
مهران موسوی پور

قبلی «
بعدی »

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *