درود بر شما، تصور بفرمایید که در حال اجرای حرکت بارفیکس هستید، شاید شما هم مانند خیلی از عزیزان دیگر، در زمان شروع به اجرای دامنه مثبت تکرارها، یک حرکت انفجاری و لحظه ای را به بالاتنه و پاهای خود داده تا به این روش، بالاکشیدن بدن را، تسهیل نمایید. از سوی دیگر، در زمان اجرای دامنه منفی تکرارها، بدون داشتن کنترل روی سرعت اجرای این بخش از تکرار، یک بازه حرکتی معمولا نیمه را به اجرای می گذارید، یعنی اگر کسی تماشاگر اجرای حرکت شما باشد، تصور می کند که شما، بارفیکس را به شکل نیمه، اجرا می فرمایید.
در حرکاتی مانند شنا و پارالل هم، وضع به همین منوال است، معمولا دامنه منفی را به صورت نصفه اجرا کرده، به درستی تا بخش پایینی حرکت، پیش نرفته و در یک نقطه خاص، به تنه یک حرکت لحظه ای و پرتابی داده و به سمت بالا حرکت می کنید.
اینها باعث کاهش بازده ای حرکت می شوند. شما بایستی به شکلی کاملا کنترل شده، حرکات را اجرا بفرمایید، یعنی چه در بارفیکس چه در شنا و پارالل، در انتهای دامنه مثبت و انتهای دامنه منفی، یک مکث لحظه ای داشته، تا به این شکل از تقلب کردن و اجرای حرکت پرتابی، جلوگیری شود.
زمانی که این امر حاصل گردد، عضله به درستی نقش جابجا سازی بار تمرینی را بر دوش کشیده، به شکلی بالقوه اضافه بار به آن تحمیل شده و به طرزی صحیح بکار گرفته می شود. از سوی دیگر، به دلیل اینکه شما می بایستی در اینگونه حرکات نیز، تا ناتوانی و یا فراتر از ناتوانی، پیشروی نمایید، به گونه ای می بایست بر عضلات درگیر اضافه بار تحمیل شود، حال در اینجا، تعریفی متفاوت از اعمال اضافه بار و پیشروی تا ناتوانی و چه بسا فراتر از آن، پا به عرصه می گذارد که در پست آینده به بررسی آن خواهیم پرداخت….
ادامه دارد…
سعادتمند باشید.
سید مهران موسوی پور
