درودها بر شما، متفاوت با وضعیت شرح داده شده در پست قبلی، فرض می کنیم که دوسربازویی شما در بخش داخلی دارای ضعف می باشد؛ در اینجا فرضا می توانید از این جاینت ست بهره ببرید:
جلوبازو لاری دستگاه که نوع دستگاه نسبت به استفاده از وزنه آزاد، این مزیت را دارد که در دامنه گسترده تری از عضلات دوسر بازویی شما استفاده خواهد کرد، همچنین با این حرکت، دوسربازوان شما به نوعی دچار پیش خستگی می شوند، تکرارها را که تا ناتوانی و یا هر مقدار که در ذهن دارید و هدفتان است پیش برده، به سراغ بارفیکس مچ برعکس دست جمع می روید، تمرکز هم بر روی کارکرد عضلات دوسربازویی (رویه متمرکز شدن جهت این امر را به تفصیل در گذشته شرح داده ام).
پس از آن به سراغ جلو بازو دمبل نشسته رفته، در نهایت جلو بازو هالتر ایستاده. جلوبازو دمبل را در وضعیت نشسته به شکل قائم اجرا کنید نه در حالت دراز کشیده بر میز شیبدار (این حالت شیبدار و قرار گرفتن آرنج ها در عقب تر از بالاتنه، درگیری بخش بیرونی را افزایش می دهد). جلوبازو هالتر را نیز می توانید با گیرش کمی بازتر از عرض شانه ها در اختیار بگیرید.
با یک چنین رویه ای، می توانید بر ضمن اینکه در مجموع موجبات رشد کلی عضلات دوسربازویی را فراهم می آورید، تمرکز را بر بخش داخلی قرار دهید.
ادامه دارد…
شاد باشید.
مهران موسوی پور
