درودها بر شما، آمینو اسیدها، همانگونه که آگاه هستید، عناصر سازنده پروتئین ها، هستند، یعنی زمانی که شما یک ماده غذایی پروتئینی را میل می نمایید، بدن آن را به عناصر سازنده یعنی همان آمینو اسیدهای آن پروتئین تجزیه نموده و بر حسب نیاز در انواع رویه های شیمیایی همانند تولید کالری، ساخت هورمون های پروتئینی، ترمیم بافت های عضلانی و غیره، بکار می گیرد.
زمانی که شما به قدر کافی در رژیم غذایی خود، متناسب با اهداف و مواردی که در گذشته ذکر گردید، پروتئین داشته باشید، در حقیقت دیگر نیازی به مکمل های آمینو اسیدی نخواهد بود، مگر اینکه به دنبال اهداف بسیار خاصی باشد.
فرضا در طی دوران رژیم کاهش وزن بافت چربی، بدن بسیار مستعد خواهد بود که جهت تامین سوخت، راه راحت تر را که یورش به بافت عضلانی می باشد، در پیش گرفته و بافت عضلانی را که به نوعی از پروتئین ساخته شده، به عناصر سازنده آن یعنی آمینو اسیدها تجزیه نموده، آمینو ها را به گلوکز تبدیل کرده و به عنوان سوخت، مصرف نماید، حال شما با استفاده کردن از مکمل های آمینو اسیدی، به نوعی بدن را از یورش به بافت عضلانی منصرف نموده و برایش از خارج از بدن، تامین آمینو اسید می نمایید تا اگر شرایط مربوطه رخ دهد، این آمینو اسید خارجی، جان فدای توده عضلانی شما، شود.
ادامه دارد…
استوار باشید.
مهران موسوی پور
