درود ها بر شما، جهت اجرای جلوبازو دمبل چکشی به منظور اعمال فشار حداکثری به عضلات براچلیاس، می بایستی کمی مچ دستها را در جهت خلاف گردش عقربه های ساعت، به داخل گردش داده، یعنی کمی انگشت شست به سمت داخل بدن قرار بگیرد، چیزی مشابه با گرفتن هالتر EZ با قرار گیری کف دستها به سمت زمین و در حین اجرای دامنه مثبت حرکت، کمی دستها به سمت داخل و سینه سمت مخالف جمع شود، توجه داشته باشید که عرض کردم کمی، نه اینکه همانند جلوبازو دمبل چکشی کاملا نمایشی که کلا دمبل ها به سمت داخل بدن حرکت می کنند و در گذشته هم در این باره مطلب خدمتتان ارائه نموده ام.
برای استفاده از حرکت ساعد هالتر ایستاده یا همان جلوبازو هالتر معکوس، بهترین رویه استفاده از هالتر EZ می باشد، با گیرش کف دستها به سمت زمین.
می توانید یک جلسه، در ابتدا جلوبازو دمبل چکشی را با رویکرد توضیح داده شده، تا ناتوانی پیش برده، بلافاصله به سراغ بارفیکس، دستها کاملا جمع و پشت دست به سمت صورت، رفته و آن را نیز تا ناتوانی پیش ببرید، جلسه ای دیگر، جلوبازو هالتر معکوس با استفاده از هالتر EZ، تا ناتوانی، بلافاصله حرکت کشش معکوس یا همان بارفیکس استرالیایی، با گیرش کاملا جمع و کف دستها به سمت پا، تا ناتوانی پیش روید. اینها می شوند سوپرست های پیش خستگی که عضلات درگیر را تا مرزهای فراتر از ناتوانی پیش برده و به رشد حداکثری، تحریک می نمایند.
اگر به دنبال تمرین با استفاده از علم روز هستید، می توانم شما را در این راه یاری رسانم.
پاینده و سربلند باشید.
مهران موسوی پور.
جناب موسوی خیلی ممنون از مطالب مفید و به روزتون-جسارتا در سوپرست اول ک فرمودین وقتی دست ها جداگانه دمبل میزنن موردی نداره ک بعدش بارفیکس رفت؟مسلما دستی ک ست اخر رو رفته خسته تر خواهد بود برای بارفیکس…
درودها بر شما احمد خان، منظور از جداگانه یعنی یکی درمیان اجرای کردن تکرارها، یک تکرا دست راست، یک تکرار دست چپ.