درود بر شما، زمانی که تمرینات اجرا شده بر روی یک گروه عضلانی، به نحوی، دارای فرکانس بالایی باشد، یعنی در طول یک بازه زمانی مشخص، فرضا یک هفته، تعداد جلسات تمرینی که بر روی این عضلات اجرا می شود، بالا باشد، اگر جوانب ریکاوری کردن عضلات را بتوانیم به درستی رعایت کرده و میان دو جلسه تمرینی، عضلات را شاداب و سرحال نگاه داشته و به گونه ای برای جلسه تمرینی بعدی، آماده نماییم، می توان گفت که ما به صورت مداوم (البته نه صد درصد، این تنها یک فرض و مثال می باشد) عضلات مربوطه را در وضعیت افزایش توده عضلانی، قرار داده ایم، چرا که، مطابق تحقیقات عملی انجام شده، سنتز پروتئین عضلات ورزشکارانی که دارای فرکانس تمرینی بالایی هستند و به خوبی میان جلسات تمرینی، نیازهای ریکاوری عضلات را تامین می کنند، به شکل فزاینده ای بالا باقی مانده و روند پیشرفت دائمی ای را، سپری می کنند.
شما اگر بتوانید به هر شکل ممکن، تعداد جلسات تمرینی ای که به عضلات خود اختصاص می دهید را، با رعایت جوانب ذکر شده، افزایش دهید، مسلما پیشرفتی چشمگیر را، شاهد خواهید بود. همانطور که ذکر گردید، زمانی که شما به تمرینات به روش فول بادی می پردازید، ترشح هورمون های سازنده توده عضلانی، مانند تستسترون، به گونه ای طبیعی، در بدن شما افزایش یافته که این امر خود می تواند روند ریکاوری شما را سرعت بخشد، یعنی به شما این امکان را می دهد که بر تعداد جلسات تمرینی خود در یک بازه زمانی ثابت، افزوده و در عین حال از ایجاد تمرین زدگی، جلوگیری نمایید.
حال با یک چنین روندی، شما می بایست با حداقل کمیت و حداکثر کیفیت، در جلسات تمرینی خود، به عضلاتتان یورش ببرید. از دیگر تکنیکهایی که مایک منتزر و کیسی ویاتور، در سالهای دور در تمرینات فول بادی خود استفاده می کردند، روش پیش خستگی بوده که در پست های جداگانه ای در گذشته، به صورت مفصل به آن پرداخته ام، در پست آینده، اشاره ای کوتاه به آن و کاربردش در تمرینات فول بادی، می نمایم.
ادامه دارد….
برقرار باشید.
مهران موسوی پور.
