درود بر شما، همانطور که عرض کردم، بلافاصله پس از اتمام هاک اسکوات ایزومتریک، بدون درنگ، به سراغ حرکت ایر اسکوات می روم، اینجا هم مانند حرکت اول از مضرب سه استفاده می کنم، یعنی هر مقدار که در توان دارم با ریتم دو ثانیه دامنه منفی، یک ثانیه دامنه مثبت و یک ثانیه مکث در انتها و ابتدای شروع هر بازه حرکتی برای پرهیز از حرکت پرتابی، تکرار ها را پیش برده، تا نقطه ای که دیگر قادر نخواهم بود این ریتم را حفظ کنم، از آنجا به بعد، بر سرعت اجرای تکرارها افزوده و تا آنجا ادامه می دهم که دیگر واقعا ادامه تکرارها چه از نظر احساس سوزش چه از نظر رسیدن به ناتوانی در اجرای دامنه مثبت تکرارها، برایم غیر ممکن گردد.
حال مجموع این تکرارها را در عدد سه ضرب کرده، بوسیله استراحت و توقف هایی پنچ ثانیه ای، سعی می کنم که به تعداد تکرار مورد نظر برسم. پس از اتمام این حرکت، مجددا بدون استراحت به سراغ حرکت لانژ راه رفتنی، تنها با وزن بدن رفته، آنجا هم رویه ای را کاملا مشابه با حرکت ایر اسکوات یا همان بشین پاشوی خودمان، دنبال می کنم.
پس از این تری ست، واقعا از شدت احساس سوزش ناشی از ترشح اسید لاکتیک و ریتم شدید تنفس، برایم محشری برپا شده است، بایستی حتما خودتان امتحان بفرمایید تا متوجه شوید منظورم چیست. این رویه ضمن اینکه قوای عضلانی شما را به چالش می کشد، سیستم قلبی عروقی را نیز، با شدتی هرچه تمام تر، به کار کشیده و تقویت می نماید، یعنی با یک تیر، دو نشان زدن.
در اینجا معمولا از یک حرکت شکم استفاده می نماید، فرضا شکم ۹۰ درجه، تکرارها را با ریتمی آهسته پیش برده، رفته رفته بر سرعت اجرای تکرارها افزوده، تا جایی که دیگر ادامه تکرارها غیر ممکن می شود، مجموع تکرارها را در عدد سه یا پنج (بر حسب سطح انرژی ام در آن روز) ضرب کرده، مطابق شرح داده شده سعی در اتمام تکرارها، می نمایم، پس از آن هم یک دقیقه ای راصرف حرکات کششی عضلات ران و شکم نموده، آماده ادامه تمرین، بوسیله اجرای حرکات مربوط به عضله سینه ای، می شوم.
ادامه دارد…
موفق باشید.
سید مهران موسوی پور.
