در حین اجرای این حرکات بایستی کف پا را روی زمین بگذارید تا بتوانید تعادل وزنه را بدرستی حفظ کنید و بدن در وضعیت بیومکانیکی صحیحی قرار بگیرد.
هرچه دستها در طول این حرکت به هم نزدیکتر باشد و آرنجها نزدیکتر به پهلو ها جمع شود فشار وارد بیشتر به بخشهای داخلی سینه و پشت بازوان وارد می شود و هر چه دستها از هم بازتر باشد و آرنجها به سمت بیرون جمع شوند فشار کلی را بیشتر عضلات سینه ای و بخشهای بیرونی سینه تحمل می کنند.
برای کارکرد صحیح عضلات سینه بایستی در انتهای حرکت میله هالتر خط فرضی را در روی نوک سینه شما لمس کند و ساعدها در این موقعیت بایستی کاملا با هم موازی باشند، نه اینکه میله را به سمت استخوان ترقوه و گردن حرکت بدهید.
در زمان اجرای بخش منفی حرکت عمل دم را انجام داده و در بخش پرس کردن وزنه عمل بازدم را اجرا کنید.
ریتم درست حرکتی را حفظ کنید و برای بخش منفی حرکت بین ۳ تا حتی ۸ ثانیه وقت صرف کنید و برای بخش پرس کردن وزنه نیز بین ۱ تا ۵ ثانیه زمان در نظر بگیرید.
از قفل کردن آرنجها در بالای حرکت بپرهیزید.
از اجرای حرکت پرتابی بخصوص کوبش هالتر به سینه در انتهای بخش منفی و استفاده از ایجاد یک نیروی پرتابی به شدت جلوگیری کنید.
سعی کنید کمی آرنجا به سمت داخل بدن در حین اجرای حرکت متمایل باشند تا از ایجاد فشار اضافی روی مفصل شانه جلوگیری بشود.
می توانید اول یک ست قفسه سینه دستگاه یا دمبل را تا ناتوانی رفته و بلافاصله یک ست هم از این حرکت تا ناتوانی پیش بروید که این عمل می شود سوپرست پیش خستگی، همچنین در انتهای همین به ناتونی رسیدن وزنه را روی سکو گذاشته و ۱۰ الی ۱۵ ثانیه استراحت کنید و مجددا به ادامه تکرارها تا ناتوانی بپردازید که این می شود تکنیک استراحت و توقف، مجددا بعد از ناتوانی، بلافاصله ۱۰ الی ۲۰ درصد از وزنه کاسته و دیگر بار تاناتوانی با تکنیک درآپ ست پیش بروید، در انتها هم چند تکرار کمکی به اجرا گذاشته بعد از آن هم با کمک یار تمرینی وزنه را به نیمه دامنه حرکت پرس کرده و با توان خودتان هر چقدر می توانید وزنه را در این موقعیت نگاه دارید و تکنیک انقباض ایزومتریک را به اجرا بگذارید.
این در مجموع می شود یک سوپرست با رویکرد شدت مضاعف.