درودها بر شما، قرار بود که کمی در ارتباط با تعداد ست های تمرینی (رسیدن به ناتوانی و فراتر از آن)، جهت ایجاد شرایط تحریک به رشد گروه های مختلف عضلانی، خدمتتان بنویسم، خوب، زمانی بود که افرادی همچون “رگ پارک” به شکل فول بادی به تمرین می پرداختند و در طی یک جلسه تمرینی، مجموعا با تعداد ۲۰ الی ۳۰ ست، کل بدن را تمرین می دادند، بعد آرنولد ظهور کرد و این تعداد ۲۰ الی ۳۰ ست برای مجموعا کل بدن، شد ۱۵ الی ۲۵ ست برای هر گروه عضلانی، همین دوران بود که قرص معروف “دیانابول” وارد دنیای ورزشهای قدرتی به خصوص پرورش اندام شد، خوب شما با استفاده از یک استروئید آنابولیزان، خواهید توانست یک چنین تعداد ست تمرینی را تحمل کنید و رشد عضلانی را نیز تجربه نمایید. باید خدمتتان ذکر کنم که همزمان با همان دوران، اولین استفاده از هورمون رشد یا همان سوماتوتروپین، در دنیای بدنسازی آغاز شد که این خود به فردی که این تعداد ست را در تمرین بکار می گرفت، کمک می کرد تا زیر بار ایت حجم از تمرین، تاب آورد.

البته، آرتور جونز و سیستم تمرینی معروفش “ناتیلوس” اعتقاد داشت که تمرینات باید به شکل فول بادی و هر گروه عضلانی حداکثر دو حرکت، به شکل سوپرست پیش خستگی، اجرا شود و هر جلسه تمرین حداکثر در ۲۰ الی ۳۰ دقیقه به اتمام برسد، افراد سرشناس آن دوران که زیر نظر جونز به تمرین می پرداختند: کیسی ویاتور، سرجیوالویو و برادران منتزر بودند که البته منتزرها رفته رفته راه خود را دنبال کردند و از حجم تمرین در هر جلسه کاستند.

در همان دورانها، یکی دیگر از برجسته ترین مربیان دوران وجود داشت: “وینس جیروندا” ایشان هم اعتقاد داشتند که برای هر گروه عضلانی، حداکثر ۱۲ ست، تمرین هم در حداکثر ۴۵ دقیقه بایستی به اتمام برسد و مبتکر سیستم تمرینی ۸*۸ و ۱۰ *۱۰، بودند.

ادامه دارد…
سرافراز باشید.
مهران موسوی پور
سفارش برنامه تمرینی و برنامه غذایی:
۰۹۱۳۳۰۶۹۳۵۰
@Coachmehran