ژنتیک – بخش چهارم

درودها بر شما، اگر بخواهیم از نگاه ژنتیک مناسب ایجاد یک توده عضلانی پرورش یافته، به سه تیپ اصلی بدنی، مطلب را دنبال کنیم، تیپ بدنی مزومورف، از دو نوع دیگر بهتر می تواند به پرورش عضلات بپردازد، تیپ بدنی اکتومورف، می تواند با سرعت بیشتری برای مسابقات، بدن را به اوج تفکیک عضلانی برساند و تیپ بدنی اندومورف هم، می تواند به صورت کلی، با سرعت بیشتری وزن بگیرد، البته این وزن گرفتن ممکن است درصد بیشترش بافت چربی باشد که کلا باید مراقب این مورد بود.

البته اینها کلیات هستند و نقش اصلی را تناسب تغذیه، تمرین و استراحت، بازی می کنند. برای مثال، فردی که استعداد شدیدی در ورزش پرورش اندام دارد، یعنی به صورت کلی دارای تیپ بدنی مزومورف باشد و درصد بیشتر فیبر عضلانی ایشان از نوع تند انقباض باشد، ممکن است بدنشان به هر نوع تمرین، حتی تمرینات بی کیفیت هم پاسخ مثبت دهد، به این راحتی ها هم در برابر کمیت و حجم بالای تمرین، کم نیاورد و به نوعی به سختی دچار تمرین زدگی شود. از سوی دیگر اگر از اینچنین تمرینی برای یک فرد لاغر پیکر یا همان اکتومورف استفاده شود، احتمال اینکه ایشان به سرعت وارد فاز تمرین زدگی شوند، بسیار بالا است. حالا همان فرد مزومورف، اگر تمرینی با کیفیت را دنبال کنند، حجم تمرین را به حداقل برسانند و در عوض تمرکز خود را بر ارتقاء کیفیت تمرین قرار دهند، خواهند توانست با سرعت بیشتری بر حجم توده عضلانی خود بی افزایند.

اینجا سعی می کنم یک راهنمای کلی را برای تعداد ست تمرینی، یعنی ست هایی که شما قرار است در آن ها، هر گروه عضلانی را به ناتوانی رسانده و آنها را به رشد تحریک کنید، خدمتتان ارائه کنم، البته این با تمرین دادن هر بخش برای ۱ بار در هفته در نظر گرفته شده، اگر فرضا بخواهید روندی همچون تمرینات فول بادی را دنبال نماید، داستان متفاوت خواهد بود.

ادامه دارد…
پاینده باشید.
مهران موسوی پور.
سفارش برنامه های تمرینی و غذایی:
۰۹۱۳۳۰۶۹۳۵۰
@Coachmehran

قبلی «
بعدی »

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *