برداشت ها و تصورات اشتباه در بدنسازی – بخش دوازدهم

درودها بر شما، در گذشته، مکررا درباره مبحثی به نام آزمایش کلورادو، تغییرات شگرفی که برای کیسی ویاتور و مربی ایشان، آرتور جونز رخ داد، نوشته ام، کیسی ویاتور، در عرض ۲۸ روز از این آزمایش که در طی آن، سه جلسه در هفته، با استفاده از روندی که بعدها به نام شدت مضاعف از آن نام برده شد و تمرینات فول بادی، چیزی حدود ۶۳ پوند وزن توده عضلانی بدست آورد!!!

فارغ از تمامی اما و اگرهایی که درباره این آزمایش وجود دارد، تاثیرات مثبت تمرینات شدت مضاعف آن هم به شکل فول بادی و یک روز درمیان، ,وقتی که ویاتور در این آزمون شرکت کرده، برای مدت طولانی از تمرین دور بود، حجم زیادی توده عضلانی از دست داده بود، یک حادثه فیزیکی را پشت سر گذاشته بود و خلاصه که با دوران اوجش کلا فاصله داشت، به یکباره، تغذیه عالی، تمرین اصولی و حساب شده، دستگاه های بسسسیار خاص اصطلاحا ناتیلوس و مربی برجسته ای به نام آرتور جونز، ایشان را بایستی به حق پدر تمرینات با شدت مضاعف دانست.

نتیجه امر، بازگشت شدید و بسیار سریع عضلات به دوران اوج آنها بود، چیزی که درصد اعظم آن مربوط است به مبحث ماسل مموری یا همان حافظه عضلانی. به زبان ساده، عضلات شما، پس از توسعه یافتن در اثر تمرینات و تغذیه حساب شده و منظم، اگر مدتی از تمرین و تغذیه دور باشند، با بازگشت به تمرین و تغذیه همانند دوران گذشته، بوسیله حافظه عضلانی، به سرعت خود را بازیابی می کنند…

ادامه دارد…
شاد باشید.
مهران موسوی پور

قبلی «
بعدی »

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *