درودها بر شما، در اغلب مصاحبه هایی که با قهرمان افسانه ای شش دوره از رقابت های مسترالمپیا، دوریان یتس انجام شده است، ایشان ذکر می کنند که باشگاه مورد استفاده شان در دوران آماده سازی در سالهای قهرمانی شان، که بعدها به Temple Gym معروف شده، به نوعی همانند یک سیاه چاله بود، نه پنجره ای و نه هیچ نوع عوامل ایجاد عدم تمرکز و نه صحبت کردن چندانی میان ایشان و حریف تمرینی، تنها صحبت های کوتاه در خصوص مقدار وزنه مورد استفاده و مواردی این چنینی.

ایشان ذکر می کنند که تمام حواس و تمرکزشان به سمت عضله بوده که در حال تمرین دادنش هستند، به نوعی تمام ذهن شان می شده آن عضله مربوطه و سعی می کرده اند تمام آگاهی را متوجه آن بخش از ذهن کنند که درگیر عضله در حال تمرین است. این به نوعی می شود مراقبه یا همان مدتیشن، یعنی شما برای لحظاتی، تمام حواس خود را به لحظه حال داده و متوجه کاری می کنید که در حال انجامش هستید، آگاهی متمرکز شده، کشش و انقباض ماهیچه درگیر در سانتیمتر به سانتیمتر تکرارها، کاملا احساس شده و به این ترتیب شما حداکثر پمپاژ خون را در کنار ایجاد ناتوانی، متوجه فیبر عضلات درگیر می کنید. به این ترتیب است که کیفیت تمرین به شکلی فرای تصور افزایش داشته و بدن نیاز به حداقل کمیت، جهت پشت سر گذاشتن یک تمرین را دارا خواهد بود.

ادامه دارد….
تندرست باشید.
مهران موسوی پور