پرورش عضلات بازویی و ساعدها – بخش سی و نهم

درودها بر شما، در حین اجرای تکرارها، معمولا می بایستی آرنجهای شما در فضا ثابت و بدون حرکت باقی بمانند تا به این شکل، از اجرای حرکت با تاب دادن مفصل ها و تقلب در پیشبرد تکرارها، پرهیز شود. از سوی دیگر، ماهیت این حرکت به گونه ای است که به صورتی فراینده، به بخش بیرونی عضلات سه سر، به مقداری بیشتر فشار وارد می کند، حال جهت اینکه بتوانید فشار را به بخش میانی و به خصوص داخلی این گروه عضلانی، با همان گیرش مرسوم اجرای حرکت پشت بازو سیم کش، افزایش دهید، یک راهکار خدمتتان عرض می کنم.

تصور کنید در لحظه شروع دامنه منفی هستید، آرنجها در فضا ثابت بوده، دستها از مفصل آرنج خم شده و عضلات در طی دامنه منفی، منبسط می شوند، به جایی می رسید که به نوعی دامنه منفی به پاین می رسد، یعنی تقریبا بخش ساعد شما با دوسربازوان شما مماس می شوند، در این نقطه، کمی آرنجها را به سمت جلو در جهت پیشبرد دامنه منفی جابجا می کنید، سعی کنید که کشش را در بخش داخلی عضلات سه سر، احساس نمایید، در ادامه، در ابتدای شروع دامنه مثبت، بدون اجرای حرکت پرتابی و در یک رویه کنترل شده، به آرامی اول آرنجها را به نقطه اول باز گردانده و در ادامه اش انقباض عضلات سه سر و پیشبرد کامل دامنه مثبت.

ادامه دارد…
پاینده باشید.
مهران موسوی پور

قبلی «
بعدی »

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *