درودها بر شما، با افزایش سابقه تمرینی، کم کم، بخش های از گروه های عضلانی مطرح در هنر پرورش اندام، ضعف و عدم هماهنگی شکل پذیری، افزایش حجم و تقارن را، نسبت به دیگر گروه های عضلانی، نشان خواهند داد. همانگونه که عرض گردید، اکثر افراد به اشتباه، تعداد حرکات و ست های تمرینی را، برای این بخش ضعیف، افزایش می دهند که به تجربه خدمتتان عرض می کنم، این یک رویه اشتباه است.
به شخصه، در پیش گرفتن کاهش حجم تمرین و بجایش افزایش فرکانس تمرینی را، به این عزیزان پیشنهاد داده و می دهم. فرضا شما دارای عضلات دوسربازوی ضعیفی، نسبت به دیگر گروه های عضلانی خود هستید. به صورت نرمال، برای این ماهیچه سه حرکت را انتخاب می کردید، فرضا جلو بازو هالتر ایستاده، لاری دستگاه و جلو بازو چکشی دمبل، هر کدام سه ست تا ناتوانی پیش رفته و در مجموع دو بار در طی یک هفته، این عضلات را تمرین می داده اید. حال اجازه بدهید کمی سنتز پروتئین را در این عضلات ضعیف، افزایش داده و سیکل سینوسی بالا بودن این سنتز را، تا جای ممکن، در همان مقدار پیک آن، حفظ کنیم.
با این اوصاف، شما دو جلسه نه ستی که مجموعا ۱۸ ست تمرینی در طی یک هفته می شود را بر این عضلات تحمیل نموده اید. پس از هر جلسه نیز، اگر همه موارد درست پیش رفته باشد و دچار تمرین بیش از حد نیز نشده باشید، برای یک روز پیش رو، سنتز پروتئین در عضلات درگیر رو به افزایش بوده، به مرور به قله رسیده و در دو روز بعد، شروع به افول می نماید. حال شما بجای دو جلسه تمرینی، سه جلسه روی این عضلات کار کرده و در هر جلسه یک حرکت با سه ست را تا ناتوانی پیش خواهید برد.
ادامه دارد…
شادمان باشید.
مهران موسوی پور
