درودها بر شما، امروزه دیگر اکثر ورزشکاران رشته پرورش اندام از تقسیم بندی عضلات به گروه های مختلف، جهت تمرین دادن آنها، استفاده می کنند. این تقسیم بندی ها را به صورت گسترده در گذشته، خدمتتان شرح داده ام، در اینجا تنها نگاهی گذرا به آن خواهیم انداخت.
برای مثال، دوریان یتس، در سالهای اولیه تمرین خود از رویه ای تقریبا به این شکل بهره می برده که هر گروه عضلانی را در طی ۹ روز، دوبار تمرین می داده و اگر حضور ذهن داشته باشم سینه و بازوان را باهم، زیر بغل و سرشانه باهم و یک روز هم شکم و پا. رفته رفته که بر سابقه تمرینی و حجم توده عضلانی ایشان و طبیعتا سنشان افزوده می شده است، روند را تغییر داده و به چها روز در هفته اکتفا کردند، سینه و دو سر بازویی، روز بعد عضلات پا، فردای آن استراحت، روز بعد زیربغل، بخش پشتی سرشانه ها و عضلات فیله کمری و در نهایت روز بعد بخش میانی و جلویی سرشانه ها، عضلات کول و سه سربازویی.
این شکل از تمرین به ایشان کمک می کرده تا بتوانند مابین جلسات تمرین هم سیستم عصبی را ریکاوری نمایند و هم عضلات را بازیابی کنند و تا جای ممکن از تمرین زدگی بپرهیزند.
رونی کلمن، هر گروه عضلانی را در طی هفت روز، دو بار تمرین می داده که تقریبا به این شکل بوده، سینه، بخش جلویی و میانی سرشانه ها، کول و سه سربازویی، روز بعد زیر بغل، بخش پشتی سرشانه ها و دو سربازویی و در نهایت روز آخر عضلات پایین تنه و میان تنه، فردای آن چرخه تکرار می شده است.
در حقیقت این افراد بهترین رویه را که بدردشان می خورد، با استفاده از آزمون و خطا می یافتند و به آن پایبند می ماندند.
ادامه دارد….
در پناه نیکی ها باشید.
مهران موسوی پور.
