درودها بر شما، نوع دیگر استفاده از این تکنیک، مربوط می شود به سیستم های تمرینی شدت مضاعف، یعنی رویه های تمرینی که از آنها با نام های؛ ناتیلوس، Heavy Duty، Blood and Guts و….یاد می کنند. البته همگی به نوعی توسعه یافته همان رویه ناتیلوس بوده که تقریبا ۴۰ سال پیش آرتور جونز به جامعه ورزشی معرفی نمود.

شما با استفاده از این تکنیک، سعی می نمایید که کیفیت یک ست تمرینی خود را تا جای ممکن افزایش دهید، به نوعی موجب افزایش تعداد فیبر های عضلانی به ناتوانی رسیده در انتهای همین ست تمرینی خواهید شد. البته برای این منظور روشهای مختلفی مانند استراحت و توقف، تکرارهای اجباری یا همان کمکی، فشار منفی، تکنیک نگاتیو، درآپ ست ها، سوپرست های پیش خستگی و….وجود دارد، منتها این روش تکرارهای نیمه و یک چهارم را به نوعی می توانید به راحتی در انتهای ست تمرینی خود، برای بسیار از حرکات استفاده نمایید.

تصور بفرمایید که در حال اجرای جلو بازو هالتر ایستاده هستید، همانگونه که بارها عرض کرده ام، ناتوانی یک امر نسبی بوده و کاملا مطلق نمی باشد، شما رفته رفته که در تعداد تکرارها پیشروی می نمایید و به نقطه ای می رسید که دیگر توان اجرای دامنه کامل حرکت را ندارید، تکرارها را تا نیمه دامنه کامل یک تکرار، ادامه می دهید. به نقطه ای می رسید که دیگر همان اجرا جلوبازو هالتر تا نیمه نیز غیر ممکن می شود، یعنی به صورت تدریجی، هرچه ست به درازا می کشد، قدرت شما برای ایجاد تکانش در وزنه یا همان بار تمرینی، رو به افول می گذارد، تا آنجا که حتی یک سانتیمتر نیز نمی توانید وزنه را جابجا نمایید، در این نقطه است که شما یک رویه تکرارهای نیمه و یک چهارم دامنه حرکتی را جهت اعمال یک شدت مضاعف بر دوش ماهیچه درگیر، اعمال نموده و سیگنال رشد مناسبی را در عضله، رها سازی نموده اید.

امیدوارم که این سری از پستها نیز، خدمتتان مفید واقع شده باشد.
سربلند باشید.
مهران موسوی پور.