مقایسه ای میان پرورش اندام و کراس فیت – بخش سوم.

درود بر شما، در ادامه بپردازیم به بخشی از مزایای ورزش کراس فیت:

یک ورزشکار، با اجرای تمرینات ورزشی کراس فیت ، چه چیزهایی را می تواند کسب نماید؟

بهبود عملکردهای قدرتی، هوازی و غیر هوازی/ کسب فرم بسیار عالی جابجایی های بدنی در حین اجرای حرکات عملکردی/ بهبود حساسیت انسولینی/ افزایش چگالی استخوانی/ بهبود سلامت سیستم قلبی و عروقی.

شایعات فراگیری که در هول هر دو رشته ورزشی وجود دارد.

“پرورش اندام کاران، افراد کم خردی هستند که تنها هیکل گنده کرده اند!!!”

برای کسب بدنی تنومند و ظاهری شکیل با عضلات پیچ در پیچ و در هم گره کرده، بایستی شما نظمی دقیق، برنامه ریزی حساب شده، اجرای تکنیک ها و رویه های تمرینی بسیار پیچیده و ارتباط ذهنی عضلانی بسیار پر توانی را در کنار دانشی گسترده از تمرین و تغذیه داشته باشید، تا به این هدف نائل آیید. تحقیقات میدانی انجام شده در دنیای واقعی، بر عکس شایعه هایی که تنها می گویند بدنسازان فقط می خورند و گنده می شوند، نشان داده است ایشان افرادی بسیار حسابگر و دقیق حتی در ریز ترین جزئیات زندگی روزمره شان هستند. مغز و قوا و حجم عضلانی، دارای عملکرد متقابل بسیار منحصر به فردی می باشند. یک ارتباط ذهنی عضلانی تقویت شده در اثر تمرینات بدنسازی به هدف پرورش اندام، تا حد بسیار زیادی، قوای ذهنی، مغزی ورزشکار مربوطه را تقویت کرده و موجب بهبود عملکرد سیستم عصبی فرد می شود. این شایعه ذکر شده کاملا پوچ بوده و هیچ پایه علمی و تجربی ندارد.

“پرورش اندام کاران از حرکات چند مفصلی استفاده نمی کنند”

واقعا این دیگر از آن چرندیاتی است که امروز مد شده. بسیاری افراد تصور می کنند پرورش اندام یعنی کار با دستگاه و اجرای حرکات ایزوله و تک مفصلی، این ذهنیتی بسیار اشتباه می باشد. با تماشا کردن ویدئو های تمرینی بزرگان این رشته مانند دوریان یتس، رونی کلمن، شواتزنگر، تام پلاتز، فیل هیث، هادی چوپان و دیگران، شما خواهید دید که ایشان از انواع حرکاتی مانند ددلیفت ها، اسکوات، پرس های سرشانه و سینه، زیر بغل هالتر خم، بارفیکس، پارالل و انواع و اقسام دیگر از حرکات چند مفصلی، به خوبی بهره می گیرند.

“کراس فیتر ها، همیشه در آسیب دیدگی بسر می برند”

برخلاف باور عمومی، تمرینات کراس فیت در بسیاری از حرکات مخصوص به خودش، هیچ مقدار خطر آسیب دیدگی بیشتری را نسبت به دیگر رشته های ورزشی قدرتی، نشان نداده است. برای مثال تحقیقاتی که اخیرا انجام شده است، نشان داده در حرکاتی مانند پرس های سرشانه و یا حرکاتی که شانه ها بطور بلقوه ای در آنها درگیر بوده اند، نسبت به دیگر ورزشکاران ورزشهای دیگر، هیچ گونه سطح آسیب دیدگی بیشتری، مشاهده نشد. اگر هم آسیب دیدگی ای نیز وجو داشته باشد، نسبت به خیلی ازز ورزشهای قدرتی دیگر، سطحش بسیار پایین تر است، همچنین بایستی این نکته را در نظر داشته باشید که صد البته در مواقعی که شما خود را برای عبور از مرزهای تواناییتان، ترغیب می کنید و در این راستا با حداکثر شدت، به تلاش می پردازید، احتمال آسیب نیز وجود خواهد داشت.

“مسابقات کراس فیت بیانگر این مطلب است که ورزشکار مربوطه چگونه بطور روزانه به تمرین می پردازند”

رویدادهای ورزشی این رشته، رقابت های بسیار بزرگی می باشد، مکانی است که هر ورزشکار روحیه مبارزه، جنگاور و جرات رقابتشان را به نایش می گذارند. رقابتهای این رشته که تقریبا در سه روز پشت سر هم اجرا می شود شامل اجرای انواع و اقسام حرکات مختلف مانند دویدن های سرعتی و استقامتی، پرتاب هاف کشش ها، پرش ها، صعود از صخره و یا طناب، پرس انواع بارهای تمرینی و حرکاتی از این دست می باشد، به گونه ای مشابه مسابقات استقامتی چند گانه می باشد که چندین سال است که بر گذار می شود و در مجموع هیچ ارتباطی به تعداد جلسات و نحوه تمرین هفتگی ورزشکار، ندارد. مسلما هر ورزشکاری متناسب با نیازهای بدنی خود، برنامه تمرینی اش را تنظیم کرده و به اجرای آن می پردازد.

ادامه دارد…
پاینده و استوار باشید.
سید مهران موسوی پور.

قبلی «
بعدی »

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *