درودها بر شما، در ادامه نوشتار قبلی، در زمانی که از تکنیک استراحت و توقف و آن استراحت ها کوتاه بهره می برید، بدن شما کمی از فیبرهای عضلانی که در بخش اول، در تمرین درگیر نکرده بوده را وارد عمل کرده و به این گونه، چند تکرار محدود را پیش می برد و در نهایت، درصد کلی درگیر فیبر عضلات هدف را، افزایش می دهد.

در مجموع، شما به قصد تحریک به رشد عضلات، به تمرین می پردازید، استرسی را بر عضله تحمیل می کنید و سپس به استراحت و تغذیه می پردازید. این استرس بایستی به گونه ای باشد که بدن شما، نه وارد فاز تخریب شود، یعنی نه آنقدر ذخائر انرژی حیاتی آن را تخلیه کنید که از پس ریکاوری درخور عضله، در چند روز آینده، بر نیاید و وارد فاز تمرین بیش از حد شود، نه آنقدر کم باشد که بدن واکنش دفاعی چندانی در جهت تقویت عضلات مربوطه، از خود نشان ندهد.

این مقدار، همانطور که خدمتتان عرض گردید، می تواند بر اساس ژنتیک و قوانین وراثتی افراد، با هم متفاوت باشد ولی با این وجود، هر مقدار هم که شما دارای ژنتیک و استعداد عالی جهت بدنسازی باشید، بازهم هر چقدر بتوانید تمرین را در مدت زمان کمتر، با تعداد ست و کمیت کمتر به اتمام رسانید، ذخائر انرژی حیاتی کمتری را مصرف کرده و به نوعی، شرایط رشد مناسب تری را برای آن گروه عضلانی، فراهم خواهید آورد.
امیدوارم این پست ها نیز، خدمتتان مفید واقع شوند.

سربلند باشید.
مهران موسوی پور
سفارش برنامه تمرینی و برنامه غذایی:
۰۹۱۳۳۰۶۹۳۵۰
@Coachmehran