درودها بر شما، اگر روی همان گروه عضلانی تحت فشار قرار گرفته در جلسه قبلی، مجددا در حال تمرین هستید، ممکن است شما به دلیل بالا بودن کمیت تمرین جلسه گذشته، هنوز نتوانسته باشید آن گروه عضلانی را به صورت کامل، بازیابی و ریکاوری کرده و هنوز این بخش از عضلات، وارد فاز افزایش قدرت نشده باشند، در این حالت، قطعا این عضلات واکنش منفی نشان داده و در برابر این تمرین اعمال شده، دچار افزایش قوا و حجم که نشده هیچ، روند آتروفی یا از دست دادن توده عضلانی را در پیش می گیرند.

مایک منتزر، در کتاب Heavy Duty II از این تمرین پر حجم، به عنوان حفر کردن یک چاله عمیق یاد می کند، فرد هر مقدار بر کمیت تمرین خود بی افزاید، یک حفره عمق تر را ایجاد خواهد نمود که بایستی در زمان بازایابی، این حفره پر شده، سپس بدن وارد فاز قوی شدن برای جلسه قبلی بشود، ضمن اینکه بدن افراد، بعد از یک تعداد ست تمرینی برای هر عضله، دیگر وارد فاز تخریبی خواهد شد. کمیت تمرین که افزایش یابد، قطعا مدت زمانی که شما در باشگاه مشغول تمرین هستید، افزایش خواهد داشت. این امر ثابت شده که تمرینی بیشتر از ۱ ساعت، موجبات ترشح شدید هورمون استرس یا همان کورتیزول را فراهم کرده که این هورمون، خود به بافت ماهیچه ای حمله کرده و باعث ایجاد شرایط کاهش حجم توده عضلات می شود.

ادامه دارد.
مهران موسوی پور
سفارش برنامه تمرینی و برنامه غذایی:
 ۰۹۱۳۳۰۶۹۳۵۰