پرورش عضلات چهار سر ران – بخش نهم

درودها بر شما، اغلب افراد، در زمان استفاده کردن از وزنه در حرکت اسکوات، از مقداری بیش از توانشان جهت رعایت اسلوب صحیح حرکت، استفاده می کنند، همین امر باعث می شود که در لحظه شروع دامنه مثبت تکرارها، از بخش پایین حرکت، بجای اینکه بالاتنه تا جای ممکن به صورت عمود بر زمین قرار بگیرد، به سمت جلو متمایل شده، در ابتدا لگن فرد به سمت بالا حرکت کرده و در ادامه آن، کل تنه، به سمت بالا پرس می شود. همین مورد به ظاهر کوچک می تواند، به مرور، برای فرد مربوطه، ایجاد بیرون زدگی دیسک بین مهره های کمر نموده و کلا ایشان را از ادامه تمرینات، محروم نماید.

خوبی حرکت ایر اسکوات یا همان بشین پاشو این است که فرد، در ضمن اجرای تکرارها، با وزن بدنش، به مرور، اصطلاحا حرکت در بدن ایشان جا گیر می شود، یعنی در موقعیت انتهای دامنه منفی و در لحظه انتقال به دامنه مثبت تکرار، پایین نگاه داشتن لگن و تامین هر چه بیشتر انرژی جهت پرس نمودن بدن، از جانب عضلات چهار سر ران ایشان تامین شده و تا جای ممکن، سینه بیرون حفظ شده، ستون فقرات یک قوس مثبت به سمت جلو را حفظ کرده و از قوز کردن فرد، جلوگیری به عمل می آید. ضمن اینکه انقباض عضلات شکم در انتهای بخش منفی جهت جلوگیری از ایجاد آسیب دیدگی در ستون فقرات، به کمک فیله کمر آمده و در مجموع همچون یک ستون، میان تنه فرد را در بر گرفته و حفظ می کنند.

به مرور که اجرای ایر اسکوات در بدن شما جاگیر شد، می توانید از حرکت پیستون یا همان اسکوات با وزن بدن، به صورت تک پا، بهره ببرید.

ادامه دارد…
تندرست باشید.
مهران موسوی پور.

قبلی «
بعدی »

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *