درودها بر شما، حرکت بعدی، از دسته حرکات چند مفصلی، اسکوات. دیگر نیاز به گفتن نیست که این حرکت، به دلیل فعال سازی و بکار گرفتن تعداد زیادی از عضلات به صورت همزمان در حین اجرا، موجبات ایجاد حالت آنابولیزان را، در بدن ورزشکار، فراهم می کند. با ایر اسکوات یا همان بشین و پاشوی خودمان، پیش می رویم.
در این حرکت نیز، تمام موارد مربوط به عرض قرار دهی کف پا ها و جهت دهی پنجه ها، صدق می کند ولیکن قطعا شما نمی توانید جهت اجرا، پنجه های پای خود را به سمت داخل قرار بدهید. ضمنا، انواع حرکت اسکوات، به نوعی برای افرادی با قد بالای یک متر هشتاد، چندان مناسب نمی باشند، مگر همین ایر اسکوات. چرا که اجرا کردن آن با وزنه، با یک چنین قد و قامتی، فشار بسیار زیادی را به ستون فقرات و فیله کمری وارد می کند که در صورت عدم رعایت بیومکانیک صحیح حرکتی، می تواند به راحتی موجبات آسیب دیدگی را فراهم آورد. در مجموع، اگر دارای قدی بلند هستید و قصد اجرای این حرکت را دارید، بهترین رویه قرار دهی پاها، بازتر از عرض شانه ها بوده تا به این ترتیب، در حین پایین رفتن و اجرای دامنه منفی، مرکز ثقل بدن، به میزانی کمتر به سمت عقب جابجا شود و شما کمتر مجبور شوید بالاتنه را جهت حفظ تعادل، به سمت جلو خم نمایید.
معمولا، انتهای دامنه منفی را، در زمان موازی قرار گرفتن ران ها با زمین در نظر گرفته و قبل از قفل شدن زانوان، در بالای دامنه مثبت را، انتهای دامنه مثبت در نظر می گیرند. فراتر رفتن از این دو موقعیت، ممکن است به مرور به زانوان شما، آسیب وارد نماید.
ادامه دارد…
شادمان باشید.
مهران موسوی پور
