درودها بر شما، بپردازیم به یک مثال عملی در این خصوص. فرضا شما در تمرین عضلات سینه خود، ۶ ست تمرینی تا فراتر از ناتوانی بوسیله حرکاتی همچون پرس بالا سینه دمبل، قفسه سینه دستگاه و پارالل را اجرا فرموده اید. در حرکات پرس بالا سینه و به خصوص پارالل، تا حدود زیادی عضلات سه سربازویی شما به عنوان عضلات کمکی درگیر بوده و چه بسا به رشد نیز تحریک شده اند.
پس از تمرین سینه، به سراغ سه سربازویی رفته و قصد دارید به اجرای سه حرکت پشت بازو سیم کش، پشت بازو شنای دست الماسی و پشت بازو کیک بک، بپردازید. در حرکت اول می خواهید از تکنیک درآپ ست بهره برده، در حرکت بعدی از استراحت و توقف و حرکت نهایی را بدون تکنیک، اجرا بفرمایید.
خوب این تمرین یک فشار خرد کننده دیگر را بر عضلات سه سربازویی شما تحمیل می نماید، ولیکن کیفیت آن می تواند بالا باشد، یعنی برای هر حرکت یک ست تمرینی درنظر داشته باشید. حال تصور بفرمایید که همین سه حرکت را، دو ست تا ناتوانی در هر حرکت اجرا کرده و بین ست ها نیز یکی دو دقیقه استراحت نیز در نظر می گیرید. معمولا در این شرایط، همان دسته تارهای عضلانی که در ست اولی به ناتوانی رسیده اند، تا حدودی برای ست دوم خود را ریکاوری کرده و نقش اصلی را در جابجا نمودن وزنه، برای ست دوم نیز بازی می کنند و به این ترتیب بخش از تارهای ماهیچه ای عضلات سه سربازویی شما، بی کار خواهند ماند و به رشد تحریک نخواهند شد.
حال راهکار فرار از این امر بدون اینکه دچار تمرین بیش از حد شوید، چیست؟
ادامه دارد…
سرافراز و برقرار باشید.
مهران موسوی پور
