درودها بر شما، مورد دیگری که به شدت در تعداد ست های تمرینی شما، تاثیر گذار است، مقدار استرس روزانه و نوع زندگی فردی و اجتماعی است.
فرض بفرمایید که شما دارای شغلی پر استرس هستید و یا دانشجویی در بازه امتحانات پایان ترم، می باشید و یا به هر شکلی، بدن و ذهن شما، می بایستی به صورت روزانه با مشغولیات فراوانی دست و پنجه نرم کند و در آخر روز، به شدت دچار خستگی ذهنی و عضلانی باشید، در این حالت تنها کافی است که شما پیچ!!! تمرین را زیاد کنید، این زیاد کردن همانا و دچار آتروفی عضلانی شدن که ناشی از تمرین زدگی می باشد، همانا.
پس همین طور که مشاهده می کنید، در نظر گرفتن نوع تمرین و به نوعی تحمل استرس ناشی از این تمرین توسط بدن و طی کردن روند ریکاوری پس از آن، می تواند پیچیدگی های خاص خودش را داشته باشد. دوریان یتس، در یکی از مصاحبه هایش، ابراز می کند که اگر روزی ببیند که فرضا کسی بر روی رنگ بدنه اتومبیلش خط انداخته است، چونکه دیگر کار از کار گذشته، پس ایجاد استرس جایز نمی باشد، مشاهده بفرمایید که یک ورزشکار در یک چنین سطحی به چه نکات ریزی توجه می کند.
همچنین ممکن است فرضا تکنیک استراحت و توقف که به خودی خود سیستم عصبی عضلانی شما را به شدت تحت فشار می گذارد، بسیار مناسب بدن شما باشد، حال در طول یک روز که قرار است بعد از ظهر آن تمرین بسیار خوبی را داشته باشید، مشغله کاری شما فراوان بوده باشد، در اینجاست که سیستم تمرینی غریزی وارد گود شده و بدن شما به زبان خودش گوشزد می کند که امروز باید از ست های استاندارد استفاده کنید نه از تکنیک های شدت دهنده.
ادامه دارد…
استوار و شادمان باشید.
مهران موسوی پور
