درودها بر شما، مورد دیگری که می توان در این زمینه ذکر کرد، اجرای حرکت لانژ می باشد. در گذشته خدمتتان شرح داده ام که هر چه در این حرکت گام های کوتاه تری بردارید، عمده فشار متوجه عضلات چهار سر ران شده و هر چه گام های شما بلند تر باشد، فشار بیشتر به سمت عضلات همسترینگ یا به نوعی دوسر ران، جهت گیری می نماید.
حال می توان از این مهم بهره برد. برای مثال، یکبار در تمرین عضلات پایین تنه، این تمرین را با گامهای بلند آغاز نموده تا به جایی که دیگر ادامه حرکت واقعا مشکل شود، از این نقطه به بعد، شروع کنید گام ها را با فاصله کوتاه تری برداشته تا رفته رفته، بار تمرینی با درصد بیشتری متوجه عضلات چهار سر ران شده و کمی دیگر بتوانید به تمرین پرداخته و عضلات را به نوعی با این رویه، شوکه نماید.
می توانید جلسه بعدی این روند را معکوس کرده و کلا عضلات درگیر را از عادت کردن به این تمرین، بازدارید.
فرضا اگر در یک جلسه، در ابتدا عضلات دوسر ران را تمرین می دهید، در آن روز، لانژ را در آخر تمرین قرار داده، با گامهای بلند آغاز کرده و با گام های کوتاه پایان دهید و حرکات بعدی را به چهار سر ران اختصاص دهید، اگر هم اول چهار سر ران کلا تمرین می دهید، تمرین را با گام های کوتاه پیش برده و رفته رفته بر طول گام برداشتن خود بی افزایید.
ادامه دارد…
پیروز باشید.
مهران موسوی پور
