از فول بادی تا اسپلیت – بخش دوم

درود ها بر شما، همانگونه که خدمتتان عرض کردم، در گذشته، اکثر ورزشکاران زیبایی کار، با رویه تمرینی فول بادی به تمرین می پرداخته اند، در طی هر جلسه تمرینی، یک تا دو حرکت را برای عضله انتخاب نموده و معمولا سه ست را به هر کدام اختصاص می دادند، که بخشی از آن هم جزو گرم کردن عضله بود. این شکل از تمرین باعث می شد که مقدار فشار اعمال شده را بتوان بر روی هر عضله، به شکلی حداکثر و با کیفیت بیشینه، اعمال نمود.

آزمودن این امر بسیار راحت است، شما می توانید برای یک عضله دو ست را تا ناتوانی پیش ببرید، می توانید ۶ ست، ولی آیا مقدار توانی را که در هر ست می توان از عضله دریافت نمود، در حالت شش ست تا ناتوانی با دو ست، برابری می کند. قطعا اگر شما یک ورزشکار طبیعی (بدون مصرف داروهای دوپینگی) باشید، نمی توانید کمیت تمرین را افزایش داده و از کاهش کیفیت آن، در عین حال، جلوگیری نمایید.

در گذشته، زمانی که تدریجا پای داروهایی مانند دیانابول وارد عرصه شد، افراد متوجه شدند که برون ده بدن ایشان، با استفاده از این دارو، افزایش می یابد، لذا بر مقدار تمرین در هر جلسه افزودند، تا جایی که هر جلسه از تمرین به بیش از سه ساعت درازا کشید.

در اینجا، کم کم پای تمرینات اسپلیت به میان آمد، رویه ای که به فرد اجازه می داد با مقداری بیشتر در هر جلسه، به تمرین پرداخته و بر تعداد ست ها و حرکات تمرینی نیز بی افزاید.

ادامه دارد…
برقرار و شادمان باشید.
مهران موسوی پور.

قبلی «
بعدی »

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *