درود بر شما، اکثر ورزشکاران تازه کار، در بحث ارتباط ذهن و عضله مورد تمرین ضعیف هستند، این امر باعث می شود که برای مثال در حین اجرای تمرینات کششی زیربغل مثل لتها، بجای کارکرد بالقوه عضلات زیربغل و در کنارش کارکرد متوسط عضلات دوسربازو، داستان برعکس شده و بار بیشتر تمرین را عضلات دوسربازو به دوش می کشند.
همین مطلب ممکن است در تمرینات پرسی سینه اتفاق بی افتد و زحمت تمرین بیشتر به دوش عضلات کمکی سه سربازویی بی افتد.
اینجا چند راهکار را خدمتتان جهت رفع این مشکل ارائه می کنم، امیدوارم مفید واقع شود:
- استفاده از تناژ وزنه ای که شما را قادر بسازد ریتم تکرارها را حداقل سه ثانیه بخش منفی، دو ثانیه بخش انقباض( در حرکات کششی زیربغل) و یک ثانیه هم برای بخش مثبت، رعایت کنید.
- در حرکاتی که در اوج دامنه مثبتشان مکث و انقباض وجود دارد، مانند نشر های خم یا نشرهای جانب و یا حرکات کششی زیربغل، حتما این انقباض را برای لحظاتی حفظ کرده و درگیر بودن ماهیچه مورد تمرین را حس کنید.
- برحسب ماهیچه مورد تمرین و در صورت امکان، تمرین دادن این عضلات روبروی آینه و ارتباط چشمی با این عضلات در حین تمرین.
- در صورت وجود حریف تمرینی، کمک گرفتن از ایشان جهت لمس این عضلات، مثلا بخش پشتی سرشانه در حین اجرای نشرخم دستگاه، تا شما تمرکز بیشتری روی عضله در حال کارکرد داشته باشید.(البته همین امر را می شود جهت عضلات میانی سرشانه و زیربغل حین تمرین این عضلات بکار گرفت)
- اجرای فیگور های متناوب بین ستهای تمرینی و در زمان استراحت روبروی آینه و ارتباط چشمی با عضلات.
- اجرای یک ست با تکرار های بین ۱۵ تا ۲۰ بعد از اتمام تمرین کلی روی عضلات هدف تا ارتباط سیستم عصبی عضلانی را تقویت کند.
