درود بر شما، اگر مدتی است که مطالب بنده را بر روی فضای مجازی دنبال می فرمایید، حتما متوجه شده اید که به شخصه، از طرفداران پرو پا قرص تمرین با شدت مضاعف هستم. مجددا اگر سری پست های بنده را در خصوص روند اجرای این تمرینات مطالعه کرده باشید، با یکسری نکات و رویه های متفاوت، در اجرای این سبک تمرینات، رو در رو شده اید، برای مثال، اگر شدت مضاعف ای که شما در تمرین اعمال می کنید، بر اساس اصول تمرینی ناتیلوس باشد، تمرینات فول بادی بوده، استراحت بین ست ها در حداقل میزان بوده و اکثر حرکات، به صورت سوپرست و جاینت ست اجرا می شوند، یعنی تعدادی حرکت که به صورت استراحت حداقلی، میان آن دو، در کنار یکدیگر اجرا می شوند و از نظر تئوری، در این ست ها، باید فاصله و زمان جابجایی از یک حرکت به حرکت بعدی، حداکثر ۳ ثانیه باشد که در عمل ممکن است به ده الی ۱۵ ثانیه هم بکشد که صد البته از شدت آن نیز کاسته خواهد شد.

مدل بعدی، تمرینات به شکل Heavy Duty مربوط به مایک منتزر فقید می باشد که ایشان نیز، در خیلی از حرکات، به استراحت حداقلی میان ست ها اعتقاد داشتند و از سوپرست ها و جاینت ست ها، استفاده گسترده می کردند.
نوع دیگر، روند تمرینات مورد استفاده توسط دوریان یتس بود که به Blood and Guts معروف بود و ایشان اعتقادی به اجرای سوپرست نداشتند، تنها به صورت محدود، جهت اجرای حرکات مربوط به عضلات شکم، از آن بهره می بردند.

ادامه دارد…
شاد باشید.
مهران موسوی پور
سفارش برنامه تمرینی و برنامه غذایی:
۰۹۱۳۳۰۶۹۳۵۰
@Coachmehran