اعمال اصل اضافه بار – بخش پنجم

درودها بر شما، با فرض اینکه شما اضافه بار لازم جهت ایجاد شرایط تحریک به رشد را به گروه عضلانی مربوطه، وارد کرده اید، پس از جلسه تمرینی، بدن فرد وارد فاز ریکاوری خواهد شد، توجه داشته باشید که عرض کردم بدن فرد نه تنها همان گروه عضلانی.

ببینید، با پشت سر گذاشتن یه جلسه تمرینی سنگین که منظور بنده از سنگین، تمرینی با حداکثر کیفیت، حداقل کمیت و با بیشینه فشار ممکن است، شما یک استرس بسیار بالا را به عضلات درگیر و از آن فراتر، سیستم عصبی عضلانی خود وارد کرده اید. این عضلات تمرین داده شده، معمولا در افراد مختلف، با سرعتی فراتر از سیستم عصبی عضلانی، ریکاوری را پشت سر می گذارند، یعنی سریعتر برای جلسه بعدی تمرین، آماده می شوند. با توجه به همین امر، شما به سراغ جلسه بعدی تمرین روی همین عضلات، می روید، قصد دارید روند همان جلسه قبلی را، البته با توجه به ایجاد اضافه بار حتی اندک، نسبت به آن جلسه پشت سر گذاشته شده، اجرا نمایید. همان ست اول تمرینی را که اجرا می کنید، متوجه می شوید که گویی چیزی دسرت نیست، نمی توانید همان کنترل سفت و محکم را روی جابجا شدن وزنه اعمال کنید، یا فرضا اگر بخش مثبت تکرارها را شما به صورت کاملا کنترل شده ولی انفجاری اجرا می کردید، حالا نمی توانید به همان حالت انفجاری پیش ببرید، اینها از نشانه های بارز عدم ریکاوری سامانه عصبی عضلانی است.

ادامه دارد…
سرافراز باشید.
مهران موسوی پور
سفارش برنامه های تمرینی و غذایی:
۰۹۱۳۳۰۶۹۳۵۰

قبلی «
بعدی »

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *