درودها بر شما، در بخش قبلی، تکنیک تکرارهای یک و نیم، از قلم افتاد، لذا اول به آن می پردازم. بایستی خاطرنشان کنم که هنر این روش، گیج کردن سیستم عصبی عضلانی شما بوده که خود می تواند بخشی از موجبات رشد عضلات درگیر را فراهم آورد.
تصور بفرمایید که عضلات شما، همیشه عادت داشته اند که در یک بازه کامل حرکتی، بار مورد استفاده را از نقطه الف به سمت ب و برعکس، جابجا نمایند، حال شما این گروه عضلانی را با یک روند جدید مواجه می کنید، فرضا یک تکرار در بازه کامل حرکتی، در حرکت قفسه سینه دستگاه، در تکرار بعدی، به انتهای دامنه مثبت که رسیدید، در حین اجرای دامنه منفی، دستها را تا نیمه باز می نمایید، در میان بازه منفی، یک ثانیه توقف کرده، از همانجا مجددا در بازه مثبت تا رسیدن دستگیره ها به هم پیش می روید، پس از آن یک تکرار کامل.
ببینید، اینها یک رویه یا قانون سنگ نوشته نمی باشند که حتما بایستی به همین شکل اجرا شوند، مثلا به جای یک تکرار کامل و یکی نیمه، می توانید یکی کامل رفته، سپس دو تکرار نیمه و یا تکرارهای نیمه را بجای پیشروی از جمع بودن دستها تا میانه بخش منفی، بیایید در بازه تکرار مثبت پیش ببرید، یعنی چه؟ یعنی یک تکرار کامل، در انتهای دامنه منفی، برای تکرار بعدی، از شروع دامنه مثبت، تا میانه این بازه پیش رفته، در وسط رنج مثبت تکرار مکث کرده، حال یک دامنه منفی اجرا کنید، یعنی اینبار، نسبت به رویش قبلی، تکرار نیمه را در یک بازه دیگر اجرا خواهید کرد.
همه اینها، به زبان ساده، یعنی گیج کردن سیستم عصبی عضلانی.
ادامه دارد…
شاد باشید.
مهران موسوی پور.
