درودها بر شما، برخی عزیزان با تقلید از رژیم غذایی بزرگان این رشته ورزشی، کلی هزینه را به خود تحمیل نموده و در نهایت به کوهی از چربی به جای افزایش حجم عضلانی، تبدیل می شوند. تصور بفرمایید که فردی هر یک ساعت و نیم یکبار، یک وعده غذایی متوسط را دریافت نماید و به تصور خودش به مرور صاحب بدنی همچون جی کاتلر که ایشان هم در دوران حرفه ای خود هر یک ساعت و نیم یک وعده غذایی دریافت می نمودند، خواهند شد.
این ورزشکار ما اگر بتواند تعداد عکس های معدودی که از کاتلر در اون دوران و در خارج از فصل مسابقات در اینترنت موجود است دسترسی پیدا کنند و نگاهی حتی گذرا به آن بدن کاملا فربه و خارج از فرم بی اندازند، کمی با این داستان بیشتر آشنا خواهند شد. این ورزشکار حرفه ای، به مدد داروهای افزایش دهنده نرخ سوخت ساز بافت چربی، در فصل مسابقات به صورت تدریجی، در کنار اینکه هم حجم توده عضلانی خود را حفظ می کرده، از بافت چربی کاسته و آماده رقابت می شده است، پس داستانش کاملا متفاوت است.
فرد دیگری می آید و کلا سه و یا حداکثر چهار وعده غذایی برای خودش به اصطلاح طراح ریزی نموده و قصه را پیش می برد، در نهایت هم پس از سه چهار ماه، پیشرفتی حاصل نمی شود.
همانطور که بارها عرض کرده ام، تقلید در این ورزش از اشتباه ترین امور می باشد، شما تنها بایستی در سایه علم روز و در کنارش با به کار بستن آزمون و خطا، بهترین رویه را مناسب خود، بیابید.
ادامه دارد…
پاینده و شادمان باشید.
مهران موسوی پور.
