توقف عضلات، در مسیر رشد – بخش نهایی

درودها بر شما، در مجموع شما می توانید در طی هر جلسه تمرینی تان، یک رویه جدید را در پیش بگیرید. توجه داشته باشید که به هیچ عنوان نیاز نیستی برنامه تمرینی خود را از ریشه تغییر دهید، تنها کافی است فرضا جای حرکات را تا حد ممکن تغییر دهید.

در جلسه بعدی ریتم اجرای تکرارها را تغییر دهید، فرضا در یک جلسه بخش مثبت تکرارها را به صورت انفجاری و کنترل شده اجرا می کنید و دامنه منفی را در طی سه ثانیه، پیش می روید، در جلسه بعدی دامنه مثبت دو ثانیه و دامنه منفی نیز دو ثانیه به طول انجامد. یک جلسه تکرارها را در دامنه کامل اجرا کرده، جلسه بعدی یک تکرار کامل، یک تکرار نیمه. در یک روز دیگر تمرین، در میان دامنه مثبت و منفی هر تکرار، فرضا یک ثانیه مکث کنید، جلسه بعدی فقط در میان دامنه مثبت، یک ثانیه مکث نمایید، در تمرین بعدی، در دامنه منفی و در میان حرکت، یک ثانیه مکث.

یک جلسه استفاده از سوپرست پیش خستگی، یعنی یک حرکت ایزوله بر روی یک گروه عضلانی تا ناتوانی، بلافاصله یک حرکت مرکب بر روی همان گروه ماهیچه ای؛ مجددا تا ناتوانی، حال در جلسه بعدی استفاده از رویه پس خستگی، یعنی جای این دو حرکت را با هم تعویض نمایید. با این اوصاف، شما خواهید توانست بی نهایت ترکیب متفاوت را بکار گیرید و به صورت مداوم، عضلات را شوکه کرده و از اصطلاحا استپ آنها، جلوگیری به عمل آورید. بایستی توجه داشته باشید که استپ عضلات در روند رشد، می تواند دلایل متفاوتی داشته باشد که در سری پستهای دیگر بنده به تفصیل شرح داده ام، برای مثال تمرین زدگی، تغذیه غیر صحیح، استراحت ناکافی، وجود استرس روزانه که خارج از کنترل باشد و غیره.

امیدوارم که این سری از پست ها، خدمتتان مفید واقع شده باشند، پیروز باشید.
مهران موسوی پور.

قبلی «
بعدی »

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *