درودها بر شما، حال کمی این مثال را به صورت عملی، گسترش اش بدهیم. فرضا در یک جلسه از میان شنا دست الماسی و دیپ، یکی را انتخاب کرده، با استفاده از تکنیکی که در گذشته برای اجرای حرکات با وزن بدن خدمتتان شرح داده ام، یعنی پیش روی تا ناتوانی، حالا ضرب نمودن تعداد تکرارهایی که تا ناتوانی پیش رفته اید در اعدادی همچون: سه، پنج، هفت یا عددی متناسب با پیشرفت عضلانی خود و توانی که در آن روز تمرین دارید، سپس با استراحت هایی کوتاه سعی نمایید به تعداد تکرارهای مورد نظر برسید.
جلسه بعدی اصلا تکنیک خاصی بکار نبرید، فرضا کیک بک دمبل را بکار گرفته، تا ناتوانی پیش بروید، در جلسه بعدی، اجرای کیک بک جفت دست تا ناتوانی، بلافاصله شنا دست الماسی تا ناتوانی، تمرین بعدی جای شنا دست الماسی را با دیپ عوض کنید. روز بعدی اجرای دیپ تا ناتوانی سپس و بدون درنگ اجرای شنا دست الماسی تا ناتوانی، برای جلسه بعدی هر سه حرکت پشت سر هم برای یک ست تا ناتوانی.
برای جلسه تمرین بعدی، دیپ با استفاده از وزنه اضافی که بر روی ران شما قرار گرفته، پیشروی تا ناتوانی، رها کردن وزنه و بدون درنگ ادامه تا ناتوانی، یا شنا دست الماسی تا ناتوانی، حالا زانوان خود را بر زمین گذاشته، پیش روی تا ناتوانی، اینها می شود استفاده از تکنیک درآپ ست. روز بعدی بکار گیری تکنیک استراحت و توقف، یک روز هم تکرار های نیمه و یک چهارم دامنه حرکتی….
همانگونه که شاهد هستید، تا بی نهایت کار متنوع می شود برای شوکه کردن سیستم عصبی عضلانی، انجام داد، این امر به نوعی خودش اضافه بار بوده و باعث می شود عضله به روند خاصی عادت نکنید و رویه رشد مداوم و تدریجی را در پیش بگیرد.
ادامه دارد…
برقرار باشید.
مهران موسوی پور
