درودها بر شما. جهت اعمال تکنیک های شدت مضاعف در تمرینات مربوط به عضلات بالای پشت و زیربغل، می توانید از پیش خستگی، استراحت و توقف، تکرار های کمکی، فشار منفی و تکرارهای نیمه و یک چهارم دامنه حرکتی بهره ببرید.
معمولا استفاده از درآپ ست ها، به خصوص در حرکاتی غیر از پول آور، باعث خواهند شد که عضله کمکی دوسر بازویی که نقش بسزایی را در اجرای تمرینات زیربغل، بازی می نماید، زودتر از عضلات زیربغل به ناتوانی رسیده، لذا کیفیت تمرین و شدت آن، جهت عضلات زیربغل، کاهش خواهد یافت.
رویه سوپرست های پیش خستگی، می توانند به خوبی جهت این عضلات، مورد استفاده قرار گیرند، یعنی شما با استفاده از یک حرکت ایزوله یا همان تک مفصلی جهت این عضلات که یکی از انواع پول آور بوده و به شخصه اجرای این حرکت را با استفاده از اتصال طنابی به سیم کش، توصیه می کنم (که البته اگر به دستگاه ناتیلوس یا طراحی شده بر همین اساس دسترسی داشته باشد دیگر نور علی نور است) تا ناتوانی اجرا کرده، بدون درنگ به اجرای یکی از حرکت کششی زیربغل که در آن ها دستها و بالاتنه به صورت عمودی به یکدیگر نزدیک می شوند، مجددا تا ناتوانی پرداخته و عضلات را به رشد تحریک نمایید.
در بارفیکس و دیگر حرکات کششی، ممکن است اجرای دامنه منفی تکرار برای شما بسیار راحت باشد، لذا حریف تمرینی می تواند در بخش منفی حرکت بارفیکس تنه شما را به سمت پایین کشیده، یعنی به نوعی بر بار تمرینی در این بخش از تکرار ها بی افزاید یا بر وزنه تمرینی در جهت جاذبه زمین اعمال نیرو نموده تا همین امر شرح داده شده رخ داده و بر شدت اجرای تمرین افزوده شود.
ادامه دارد….
پاینده باشید.
مهران موسوی پور.
