کاهش کمیت، افزایش کیفیت – بخش پنجم

درودها بر شما، به صورت کلی، همانطور که در گذشته خدمتتان شرح داده ام، برای در نظر گرفتن رنج تکرار در هر ست تمرینی، فرضا اگر قرار است دو ست را تا ناتوانی با رنج تکرارهای ۱۰ الی ۱۲ بکارگیرید، قطعا اگر برای مثال در ست اول در حرکتی مانند جلو ران دستگاه، با وزنه ای معادل ۸۰ کیلو گرم، در این رنج از تعداد تکرارها، به ناتوانی رسیدید، اگر بخواهید ست بعدی را هم با همین مقدار وزنه اجرا کنید، مطمئنا، به این تعدا تکرار نخواهید رسید، بلکه در چیزی فرضا ۸ الی ۹ تکرار به ناتوانی می رسید، برای همین منظور، بایستی برای ست دوم، حدودا ۵ الی ۱۵ درصد از مقدار وزنه اولیه کاست، تا بتوانید در رنج تکرارها مورد نظر، به ناتوانی برسید.

اکثر ورزشکاران، به دلایلی مختلف، آنقدر توانایی تمرکز بر روی ست تمرینی و ارتباط ذهنی عضلانی قوی، نیستند تا بتوانند با یک ست تا ناتوانی، یک حرکت را تمام کنند، یعنی نمی توانند آنچنان شدتی را در یک ست اعمال کنند که دیگر به هیچ عنوان به ست دومی نیاز نباشد. از سوی دیگر، با افزایش سابقه و قدرتمند شدن ارتباط ذهنی و عضلانی، خواهند توانست، همه چیز را به یک ست داده، شدتی فوق تصور را در یک ست بکار گرفته و سیگنال رشدی درخور را آزاد نمایند، زمانی که این اتفاق رخ دهد، به هیچ عنوان به ست دوم جهت یک حرکت، تا ناتوانی نیاز نمی باشد، بلکه بیش از نیاز بوده و در صورت اجرا می تواند ورزشکار را به تله تمرین بیش از حد، بی اندازد.

ادامه دارد….
موفق و سربلند باشید.
مهران موسوی پور.

قبلی «
بعدی »

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *