درودها بر شما، مایک منتزر؛ در دوره ای از اجرای تمرینات بدنسازی اش، اعتقادی به انجام حرکت اعمال کننده فشار مستقیم، بر روی بخش جلویی سرشانه ها، نداشت، در عین حال دارای عضلات سرشانه بسیار توسعه یافته ای نیز بود، حال چگونه این امر رخ می دهد؟!

منتزر در پاسخ به این سوال، بیان می داشت که، زمانی که شما، این عضلات سرشانه خود را، پس از یک تمرین سنگین، فشرده و بسیار باکیفیت بر روی عضلات سینه ای، تمرین می دهید، بخش جلویی عضلات سرشانه، به قدر کافی، در این تمرینات سینه، در حین اجرای حرکاتی مانند پارالل، پرس بالا سینه و غیره، تحت فشار خرد کننده ای قرار گرفته است، حال اگر شما، مجددا بر روی این بخش از عضلات سرشانه، اعمال بار تمرینی به صورتی مجزا با استفاده از حرکات تخصصی سرشانه، بنمایید، ممکن است این بخش را دچار تمرین زدگی نموده و موانعی را بر سر راه رشد آن، قرار دهید.

در زبان اصلی، به این تاثیرات، اصطلاحا، Cross Over Effect گفته می شود، یعنی تاثیر تمرینات مستقیم بر روی یک گروه عضلانی، روی یک بخش و گروه عضلانی دیگر. از موارد دیگر این چنینی می توان به تاثیر تمرینات زیربغل بر روی عضلات دوسربازویی و بخش پشتی سرشانه ها نیز اشاره کرد.

در حقیقت مقصود این نیست که اصلا نباید برای این عضلات جانبی درگیر شده در تمرینات عضلات بزرگتر، تمریناتی مجزا را در نظر گرفت، بلکه می بایستی در اعمال بار بر این عضلات کوچکتر هوشمندانه عمل نموده تا از فراهم نمودن موجبات تمرین زدگی آنها جلوگیری شود، مثال بارز این امر هم کاهش مقدار حرکات و ست های مربوط به عضلات کوچکتر درگیر جانبی، می باشد.

پیروز باشید.
مهران موسوی پور.