درودها بر شما، در خصوص تکرارهای مورد استفاده در هر ست تمرینی، جهت ایجاد استرس مکانیکی، می توانید از رنج تکرارهای ۶ الی ۱۰ بهره برده و به منظور اعمال استرس متابولیکی، از رنج تکرارهای ۱۲ به بالا، استفاده نمایید، در مجموع، بهترین امر، استفاده از هر دوی این دامنه تکرارها در تمریناتتان، می باشد، تا به این شکل، عضلات به حداکثر پتانسیل رشد خود، تحریک شوند.
جدا از این مطلب، تمریناتی که در آنها از استرس متابولیکی استفاده می شود، در همان حین تمرین، نرخ کالری سوزی شما را به قدر چشمگیری افزایش می دهند و از سوی دیگر، در ساعات پس از تمرین، روند کالری سوزی، به شکل سابق خود باز می گردد. در خصوص استفاده از رنج تکرار های ۶ الی ۱۰، روند برعکس است، در طی اجرای تمرین، نسبت به نمونه قبلی، نرخ سوخت و ساز، در حین تمرین، نسبت به حالت مرسوم بدن در طی روز، تفاوت چشمگیری نداشته، ولیکن در ساعات پس از تمرین، بدن به یک کارخانه عظیم کالری سوزی تبدیل خواهد شد که نیاز مبرمی به سوخت دریافتی از بیرون، خواهد داشت.
پس عقلانی ترین کار، استفاده همزمان این دامنه تکرار ها، در طی یک جلسه تمرینی، می باشد. برای مثال، در روز تمرین عضلات سرشانه، جهت حرکت کول هالتر دست باز، از دامنه تکرارهای ۱۵ الی ۲۰ استفاده کرده و پس از آن حرکت پرس سرشانه هالتر از جلو را با رنج تکرار های ۶ الی ۱۰، تا ناتوانی اجرا بفرمایید. به این شکل، هم از مزایای ذکر شده بهرمند خواهید شد و هم طیف فیبر عضلانی کند انقباض که به رنج تکرارهای بالا بهتر جواب می دهند را تمرین می دهید و هم فیبر عضلانی تند انقباض که با تکرارهای پایین میانه خوبی دارند و بیشترین استعداد افزایش حجم را دارا می باشند، مورد تمرین قرار خواهند گرفت.
ادامه دارد….
شادمان باشید.
مهران موسوی پور.
