درود بر شما، همیشه ورزشکاران تازه کار، در خصوص این امر که واقعا در چه زمانی عضلات درگیر در تمرین، در طی یک جلسه تمرینی، به رشد تحریک شده اند و نیازی به اجرای حرکات یا تعداد ستهای بیشتری ندارند، دچار سردرگمی شده و در اغلب موارد تصور ایشان بر این امر استوار است که هر چه تعداد ست ها را بیشتر کنند و بر تعداد حرکات بی افزایند و هرچه مقدار وقت بیشتری را صرف یک جلسه تمرینی کنند، نتایج بهتری نیز کسب خواهند کرد…..
این یک اشتباه بارز می باشد، با این رویه، سیستم عضلانی و سیستم عصبی، به سرعت دچار تمرین زدگی می شود و بر خلاف تصور ایشان، عضلات شروع به کاهش حجم می کنند. ورزشکار مربوطه هم به اشتباه تصور می کند که برای رفع این مشکل بایستی به مصرف انواع و اقسام داروها و مکمل های غذایی مختلف پرداخته، و با این کار جیب فروشندگان اینگونه اقلام را سرشار از پول نماید، در ازاء آن دارای عضلاتی ستبر گردند.
خوب بدن با این رویه، برای مدتی به داروهای دوپینگی، جواب مثبت نشان داده و شروع به افزایش حجم می نماید، ورزشکار مربوطه هم خوشحال و مسرور از این امر، از عضلات پیچ در پیچش لذت می برد، غافل از این امر که در حال نظاره کردن سرابی بیش نیست، به محض قطع کردن داروهای مربوطه، بدن به شدت واکنش نشان داده و به سرعتی باور نکردنی شروع به کاهش توده عضلانی کسب شده، می نماید، تازه اگر هم ورزشکار تمهیداتی را جهت جلوگیری از این امر با مصرف داروهایی دیگر که خود عوارضی کوتاه مدت و دراز مدتی دیگر نیز به همراه دارند، به اجرا درآورد، بازهم بازززی را باخته است.
عضلات شما، در زمان اعمال اضافه بار، تحریک به رشد می گردند، یعنی باری را به آنها تحمیل کنید که در عین حال که بتوانند در برابر آن واکنش مثبت نشان داده و توانایی جابجا کردن آن را دارا باشند، این اعمال فشار تا حدی باشد که عضله درگیر، به صورت معمول به آن عادت نداشته باشد، در این زمان، بدن به جهت اینکه انجام این کار را برای خود راحت نماید، طی فرآیند هایی شروع به افزایش توده و قدرت عضلانی می نماید.
حال ورزشکار سطح متوسط و مبتدی، به خاطر ضعیف بودن ارتباط ذهنی عضلانی مورد نیاز، معمولا برای عضلات به نسبت کوچکی مانند عضلات بازویی یا سرشانه، به دو سه حرکت مختلف، بطور معمول نیاز داشته و بین ۵ تا ۷ ست، در مجموع پیش روی تا ناتوانی، می توانند این دسته عضلات را به رشد تحریک نماید.
برای گروه عضلاتی بزرگ تر مانند سینه، زیربغل و رانها، بین ۸ الی ۱۰ ست، که این تعداد ست بین سه تا ۴ حرکت تقسیم خواهد شد، کار را تمام خواهند کرد.
هر چه سطح سابقه تمرینی فرد افزایش می یابد، ارتباط ذهنی عضلانی ایشان نیز قوی تر شده و می تواند با تعداد ستها و حرکاتی کمتر فیبر عضلات درگیر را به رشد تحریک نماید، تا جایی که تنها دو تا سه ست تا ناتوانی که بین دو حرکت، برای عضله ای مانند دوسربازویی، تقسیم شده باشد، کفایت خواهد کرد.
در نظر داشته باشید که داستان ورزشکاران حرفه ای که انواع و اقسام دارو را مصرف کرده و ضرر آن را به جان خریده اند، با شما متفاوت است.
ادامه دارد…
سربلند و پیروز باشید.
سید مهران موسوی پور.
