درود بر شما، در گذشته نیز خدمتتان در خصوص تنوع در گیرش میله هالتر، دستگیره دستگاه ها، تنوع در جایگیری پاها در حین اجرای حرکات عضلات پایین تنه و از این قبیل موارد مطلب ارائه کرده ام. امروز قصد دارم در خصوص اجرای متنوع حرکت بارفیکس و یا لت سیم کش با جایگیری مختلف دستها، نکته کوچکی را عرض کنم.
تصور کنید شما بصورت مداوم در حال اجرای بهترین نوع حرکت بارفیکس که همانا نوع دست جمع مچ برعکس بوده و به صورتی کاملا حساب شده بدن را در بیومکانیک حرکتی صحیح خود قرار داده و بیشترین اعمال بار تمرینی را به عضلات لاتسیموس وارد می کند(البته خیلی از عزیزان تصور می کنند این حرکت باعث توسعه بخش پایین زیربغل می شود، بایستی خدمت ایشان عرض کنم که عضلات زیربغل از نقطه ای شروع شده و در نقطه دیگر خاتمه می یابد و شما نمی توانید با اجرای یک حرکت مثلا نقاط اتصال این عضلات را عوض کنید و یا طول مادر زادی این عضلات را تغییر بدهید!!!) ،خوب پس از مدتی بدن به این رویه عادت می کند و بایستی عضلات را از این عادت کردن رها کرده تا مجددا روند پیشرفت را از سر گیرند.
یکی از روشهای این امر جابجا کردن عرض دستها بر روی میله بارفیکس و یا دستگیره دستگاه لت می باشد.
دستها را به صورت مچ معکوس یا همان کف دستها به سمت صورت بر روی میله قرار بدهید منتها با عرضی کمی بییشتر از پهنای شانه، این موقعیت عضلات را در وضعیت ضعیفتری جهت اعمال نیرو نسبت به حالت دست جمع قرار می دهد، منتها همین امر بدن را از رویه عادت کردن خارج می کند، شروع به اجرای تمرین کرده تا به ناتوانی برسید، ۱۰ ثانیه استراحت کرده و مجددا میله را در دستان خود گرفته منتها اینبار با عرضی کمی جمع تر، بار دیگر اجرای تکرار ها تا ناتوانی، مجددا ۱۰ ثانیه استراحت، دیگر بار تکرار این رویه و گیرش میله با عرضی جمع تر….
این روند را آنقدر ادامه بدهید تا دستها کاملا در حالت جمع قرار گرفته و تا نقطه ای به اجرای تکرارها بپردازید که دیگر حتی یک سانت هم نتوانید بار تمرینی را جابجا کنید.
هر چه دستان شما جمع تر می شود، توان جابجایی بار تمرینی شما افزوده خواهد شد، همین امر شما را در ادامه تمرین یاری می رساند.
در روزهای آینده انشاالله به ارائه مطلب این چنینی جهت حرکت شنا سوئدی خواهم پرداخت.
موفق و پیروز باشد.
