درودها بر شما، همانطور که در پست اول از این سری خدمتتان عرض کردم، هنر این رویه از تقسیم عضلات جهت تمرین، افزایش فرکانس جلسات تمرینی می باشد. شما با هر جلسه تمرینی حساب شده، یک محرک را جهت ترشح هورمونهای آنابولیزان در بدن خود فراهم می آورید، حال چه بهتر که به شکلی صحیح، با در نظر گرفتن موارد مربوط به ریکاوری عضلات، تعداد دفعات ایجاد این محرک را در یک بازه مشخص، افزایش دهید. افزایش ترشح طبیعی این موارد در بدن شما، به زبان ساده، افزایش حجم و توده عضلانی شما را، البته در کنار تغذیه و استراحت صحیح، به همراه دارد.
تاکید کردم که تا جای ممکن، حجم و کمیت تمرینی خود را پایین نگه دارید تا بتوانید به این شکل، بر فرکانس تمرین خود بی افزایید، یعنی گروه های عضلانی درگیر در یک جلسه، در فاصله استراحت میان دو جلسه تمرین، بتوانند تا میزان مورد نیاز ریکاوری کرده و از آن مهم تر، سیستم عصبی عضلانی شما، جهت یک جلسه تمرینی تمام عیار جدید، خود را از استرس و فشار تمرینی وارد شده در جلسه قبلی، بازیابی نماید.
روند فول بادی به صورت یک روز در میان، در گذشته به تفصیل شرح داده شد که در اینجا لازم به تکرار نیست، در پست های آینده، به سراغ تمرینات چهار جلسه ای، ۵ جلسه و ۶ جلسه در هفته خواهم رفت.
سرافراز باشید.
مهران موسوی پور
