دوریان یتس با آن حجم عظیم زیربغلهایش این حرکت را بهترین ضخامت دهنده عضلات زیربغل می داند.
معمولا افراد در این حرکت اشتباهاتی را شامل موارد ذیل مرتکب می شوند:
- استفاده از وزنه بیش از حد، در پی اش بکارگیری حرکت پرتابی و کنترل نشده.
- عدم مکث و ایجاد انقباض در اوج دامنه مثبت حرکت و ناقص انجام دادن دامنه حرکتی.
- رها کردن وزنه در بخش دامنه منفی و سریع انجام دادن این بخش از حرکت.
- استفاده بیش از حد از عضلات کمکی ای مانند دوسربازو و کول بجای هدف قرار دادن عضلات اصلی مورد تمرین.
- عدم ثابت نگاه داشتن بالاتنه در طول اجرای حرکت.
- عدم رعایت قوس صحیح در ستون فقرات به نحوی که سینه کاملا بیرون باشد و سرشانه ها به سمت عقب کشیده شده تا از قوز کردن جلوگیری کند(رعایت نکردن همین یک نکته به تنهایی کافی است تا کارکرد عضلات زیربغل را در طول این حرکت به کلی تعطیل کند…).
- پرتاب وزنه به سمت جلو در یک مسیر مایل در بخش منفی حرکت بجایی اینکه وزنه را در یک مسیر مستقیم عمودی حرکت دهند….
حال برای رفع تمامی این نقایص، بایستی:
- ریتم حرکتی را در بخش مثبت بین ۱ تا ۳ ثانیه و در اوج انقباض بین ۱ تا ۵ ثانیه و در دامنه منفی بین ۳ تا ۵ ثانیه، حفظ کنید.
- سینه کاملا بیرون و سرشانه ها از پشت به سمت هم کشیده شود و قوس رو به بیرون ستون فقرات حفظ شود.
- بالاتنه دارای زاویه ای ۷۰ درجه ای با زمین باشد و این وضعیت در طول حرکت حفظ شود تا عضلات اصلی درگیر در قویترین بیومکانیک حرکتی خود حفظ شوند.
- استفاده از بند لیفت تا درگیری و کارکرد عضلات دوسربازو و ساعد ها را کاهش دهید، همچنین تصور کنید دستانتان همچون قلابی وزنه را گرفته اند و کار اصلی کشش وزنه را عضلات زیربغل انجام می دهند.
- دربخش مثبت حرکت عمل دم و در حین اجرای دامنه منفی عمل بازدم را انجام بدهید.
- اگر کف دستانتان به نحوی باشد که به سمت بدن قرار بگیرند، بخشهای داخلی زیربغل بیشتر درگیر می شوند، اگر هم کف دستها به سمت روبرو و بیرون بدن باشند ضمن ایجاد چگالی و ضخامت در بخشهای داخلی زیربغل، به افزایش فشار به بخشهای پهنا دهنده یا بیرونی زیربغل هم کمک خواهید کرد.
