درودها بر شما، پس در مجموع، زمانی که ما بتوانیم با استفاده کردن از تکنیک های شدت دهنده، از کمیت تمرین خود بکاهیم، یعنی به زبان ساده تر، به جای استفاده از دو ست تمرینی در هر حرکت برای عضله ای همانند سینه، یک ست تمرینی با استفاده از تکنیک شدت دهنده ای، بهره ببریم، می توان گفت که مدت زمان استراحت مورد نیاز میان دو جلسه تمرینی را، به نوعی کاهش داده، فرکانس تمرینی را افزایش داده و مسیر پیشرفت را با سرعت بیشتری رو به جلو خواهیم پیش خواهیم رفت.
استفاده از همین تکنیک ها باعث می شوند که درصد درگیری فیبر عضلانی در یک ست تمرینی، تا حد زیادی افزایش داشته که در پی آن، حجم بیشتری از عضله به کارگرفته شده و در مجموع بخش بزرگتری از عضله به رشد تحریک می شود، همین امر موجب افزایش سطح ترشح هورمون های آنابولیزان شده که در کل افزایش قدرت و توده عضلانی، با سرعت بیشتری رخ می دهد.
همانگونه که اشاره شده، این تکنیک ها را بایستی به صورت هوشمندانه استفاده نمود تا مبدا بجای داشتن مزایا، تماما معایب را برای شما به بار آورند و بدن را به تمرین زدگی بکشانند. معمولا افرادی که برای بار نخست از این تکنیک ها استفاده می کنند، فردای تمرین، درد شدید و البته در بیشتر موارد لذت بخشی را در عضلات تمرین داده شده احساس خواهند نمود که ناشی از افزایش درصد درگیری عضله مربوطه بوده و نشان از حجم بیشتر پارگی های میکروسکوپی در آن ماهیچه می باشد که با استفاده از تغذیه و استراحتی درخور، روند رشد در آن گروه عضلانی در پیش گرفته خواهد شد.
سرافراز و پیروز باشید.
مهران موسوی پور.
