این حرکت چه بوسیله دمبل یا هالتر اجرا شود و یا چه بوسیله سیم کش، عضلات سینه ای بزرگ و زیربغل ها را به عنوان عضلات اصلی درگیر در تمرین به کارکرد وامی دارد و عضلات سه سربازو، بخش جلویی سرشانه ها(در نوع اجرا با سیمکش ایستاده، این بخش غیر فعال است) و عضلات شکم و کناری شکم را به عنوان عضلات کمکی و ثبات دهنده به حرکت، در گیر می کند.
حتی عضلات گردن هم در زمان اجرای این حرکت به شدت منقبض می شوند.
اگر در جهت طول نیمکت دراز بکشید و حرکت را اجرا کنید به نحوی که آرنجها تا آنجا که ممکن است مستقیم باشند و زاویه ای بسیار اندک ما بین ساعدها و بازوان باشد، بیشتر فشار وارد بر عضلات سینه و کناری شکم وارد می شود، اگر هم بصورت متقاطع روی میز دراز بکشید و کمی آرنجها را خم کنید، اکثر فشار تمرین را عضلات لاتسیموس دورسی بر دوش خواهند کشید یعنی همان بخش اعظمی از عضلات زیربغل که شما در حین فیگور جفت بازو از جلو در آینه خواهید دید.
پیشنهاد می کنم که شروع دامنه منفی حرکت را از کمی بالاتر از خط دیدتان به سمت بالای سرتان آغاز کنید و دمبل را روی سینه نکشید، چرا که اگر دمبل را تا روی سینه هدایت کنید بیشتر فشار روی عضلات سینه و پشت بازوان شما منتقل می شود(هرچند در فیلمی که به ضمیمه ارائه کرده ام دمبل را تا روی سینه منتقل می کند که این امری اشتباه است).
در پایان دامنه منفی کمی کشش را روی عضلات هدف حس کنید.
برای دامنه منفی می توانید ۲ تا ۵ ثانیه زمان را در نظر بگیرید و جهت دامنه مثبت، بین ۱ تا ۳ ثانیه زمان صرف کنید.
در ستهای تمرینیتان تا ناتوانی، می توانید بلافاصله بعد از رسیدن به ناتوانی یک دمبل ۱۰ الی ۱۵ درصد سبکتر را برداشته و مجددا تا ناتوانی پیش بروید، یا اینکه پس از رسیدن به ناتوانی به سراغ بارفیکس از جلو دست جمع مچ برعکس رفته و یک سوپرست پیش خستگی را به اجرا بگذارید.
در حین اجرای دامنه منفی عمل دم و در دامنه مثبت عمل بازدم را اجرا کنید.
