درودها بر شما، این تکنیکی که در اینجا خدمتتان عرض می کنم، در گذشته نیز، شرح آن را داده ام، منتها به علت مبحث پرورش عضلات کول و سرشانه که به آن می پردازیم، بد نیست مجددا تکرار شود.
در زمانی که قصد دارید به اجرای کول هالتر دست باز بپردازید، به راحتی حس خواهید کرد که توانایی شما در میزان وزنه بکار گرفته شده، در این نوع اجرا، نسبت به کول هالتر با گیرش مرسوم آن که تقریبا برابر با عرض شانه ها می باشد، بسیار کمتر بوده و توان بکارگیری وزنه ای مشابه را نخواهید داشت، چرا که در وضعیت گیرش باز، از میزان درگیری عضلات کمکی ساعد و دو سربازویی شما کاسته شده و به جایش بر درگیر شدن بخش میانی سرشانه ها، افزوده می شود.
روند اجرا به این ترتیب است، تکرار ها را با عرض گیرش بازتر از پهنای شانه ها پیش می بریم، رفته رفته که ادامه تکرارها مشکل می شود، کمی دستها را جمع تر قرار می دهیم، این روند آنچنان ادامه می یابند که به عرض گیرش برابر با اجرای کول هالتر به مساوات پهنای شانه ها می رسیم، یعنی هر چه قدر در تکرارها پیش می رویم، نقش کمکی عضلات بازوان و ساعدها را افزایش می دهیم، به این ترتیب، گروه ماهیچه های درگیر، با یک رویه جدید روبرو شده و جهت انطباق خود با آن، شروع به رشد کردن می نمایند. حتی می توانید در انتها، با همان وزنه، به اجرای چند تکرار تا ناتوانی از حرکت کول شراگ هالتر نیز بپردازید.
ادامه دارد…
شاد باشید.
مهران موسوی پور
