درودها بر شما، زمانی که تا حد امکان از کمیت تمرین خود می کاهید، روند ریکاوری را سرعت بخشیده که به شما این امکان را می دهد تا با تناوب بیشتری بتوانید در یک مدت زمان مشخص، فرضا یک ماه بر روی یک گروه عضلانی مشخص، اعمال اضافه بار نماید، آن گروه عضلانی را به رشد تحریک نموده و سنتز پروتئین را بالا نگاه دارید.
با افزایش سن و سابقه تمرین، از سرعت ریکاوری شما کاسته خواهد شد، چرا که هم به مرور میزان ترشح هورمون های آنابولیزان معمولا از سی و پنج سالگی در بدن آقایان شروع به کاهش می نماید، ضمنا اگر در زمانی که بدنسازی را آغاز نموده اید فرضا یک کیلو عضله دوسربازویی داشته اید حالا بعد از پنج سال تمرین فرضا سه کیلو ماهیچه شده، پس بدن شما می بایستی یک حجم بزرگتر را در میان دو جلسه ریکاوری نماید، اینجاست که هرچه سابقه شما افزایش می یابد می بایستی سعی کنید از کمیت تمرین خود بکاهید تا بتوانید فاصله دو جلسه تمرینی بر روی یک گروه عضلانی را در حداقل ممکن خود حفظ کنید.
سال ها پیش، تقریبا در دهه هفتاد میلادی، تمرینات فول بادی رواج داشت، به مرور زمان که انواع داروهای آنابولیزان وارد گود شدند، دیگر این رویه به فراموشی سپرده شد و تمرینات روند اصطلاحا اسپلیت را به خود اختصاص داد. البته چندی است که مجددا رویکردی ویژه به رویه فول بادی صورت گرفته و مجددا درحال رایج شدن است.
زمانی که شما فول بادی تمرین می کنید، نخواهید توانست فرضا دو سه حرکت مختلف را پشت سر هم ردیف کرده و از هر کدام چندین ست تا فراتر از ناتوانی پیش ببرید، مگر اینکه هوشمندانه عمل نمایید.
ادامه دارد…
موفق باشید.
مهران موسوی پور.
