درودها بر شما، در خصوص اصطلاحا استپ کردن عضلات در مسیر رشد، در گذشته مطالب فراوانی را خدمتتان ارائه کرده ام، مجددا قصد دارم در طی سری پست هایی، به این مهم بپردازم.
در ابتدا، بایستی در نظر داشته باشید که از نظر تئوری، یک ورزشکار طبیعی کار پرورش اندام، در بهترین حالت ممکن می تواند روزانه ۱۳ گرم ماهیچه کسب نماید که خیلی از عزیزان، انتظار بیشتر از اینها را دارند و در حالی که عضلات در حال رشد می باشند ولی به گونه ای اصلا به چشم نمی آیند، یعنی به نوعی ورزشکار انتظار بی جا از بدن خود دارد و در حال مقایسه کردن خود با ورزشکاران سطح حرفه ای و افرادی که دوپینگ می نمایند، می باشد.
ورزشکار مربوطه، باید این موضوع را بررسی نماید که آیا بدن ایشان دچار تمرین زدگی یا همان تمرین بیش از حد نشده باشد، برای مثال، خیلی از عزیزان تمرین عضلات سرشانه خود را با عضلات سینه ای اجرا می کنند، پس از تمرینی هرچه تمام تر بر روی عضلات سینه، به قدر زیادی، بخش جلویی سرشانه شما نیز تحت فشار قرار گرفته است، لذا بهتر است که جهت اعمال فشار مستقیم بر روی بخش جلوی سرشانه های خود، کمی تجدید نظر نموده و تا جای ممکن از حجم تمرین کاسته و بر کیفیت آن بی افزایید.
مایک منتزر در سالهای اوجش، بخش های جلویی و میانی سرشانه های خود را با عضلات سینه تمرین می داده است، جهت این بخش ها تنها به اجرای نشر از جانب اکتفا می کرده، چرا که اعتقاد داشته به قدر کافی بخش جلویی سرشانه در حرکتی همانند پارالل که برای عضلات سینه اجرا می شده، به صورت جانبی تحت فشار قرار گرفته و به رشد تحریک می شده است و تمرین مستقیم پس از عضلات سینه بر روی بخش جلویی سرشانه ها ممکن بوده به تمرین زدگی این عضلات بی انجامد.
ادامه دارد…
سرافراز و بهروز باشید.
مهران موسوی پور
