درود بر شما، از موارد دیگری که اکثریت افراد ورزشکار، به آن آگاه هستند، عدم ریکاوری عضلات و سیستم عصبی میان جلسات تمرینی بوده که خود می تواند ورزشکار مربوطه را به تمرین زدگی کشانده و ضمن ایست پیشرفت در قوا و حجم توده عضلانی، موجبات کاهش حجم توده عضلانی را در بر داشته باشد. به صورت یک راهنما و قانونی سر انگشتی، هر چه حجم تمرین شما کاهش یابد، یعنی تمرینی مختصر تر و با کیفیت تر را پشت سر بگذارید، زمان ریکاوری عضلات شما، میان دو جلسه تمرینی، کاهش خواهد یافت، تا جایی که می توان به صورت فول بادی، تمامی بدن را برای شش روز پشت سر هم تمرین داد، حداقل تعداد ست که در مجموع دو ست برای هر عضله اصلی، بکار برد و در هر جلسه این دو ست را به یک حرکت اختصاص داد، برای مثال جهت عضلات دو سر بازویی، یک روز جلو بازو هالتر ایستاده، روز بعد، جلو بازو دمبل نشسته میز شیب دار، روز سوم، جلو بازو دمبل تک خم، روز بعد، بارفیکس دست جمع مچ برعکس با رویکرد تمرکز بر درگیری عضلات دو سر بازویی و الی آخر…
قبلا نیز عرض کرده ام، یک تحقیق گسترده صوت گرفته توسط محققین نروژی، که البته به تازگی جزئیات آن منتشر شده است و برای چند سال از دید عامه افراد پنهان نگاه داشته شده بود، مشخص کرده است که این رویه تمرینی توضیح داده شده، بیشترین میزان افزایش حجم توده عضلانی بدون افزایش بافت چربی را در بر خواهد داشت.
از موارد دیگر، عادت کردن بدن به برنامه تمرینی می باشد، به شخصه، برنامه افراد را بین دو هفته یکبار تا حداکثر ماهی یکبار، تعویض می نمایم، هر چند شاگردانی دارم که به صورت هفتگی، برنامه تمرینی ایشان، تغییر می کند، تا به این شکل، به صورت مداوم، بدن با رویه ای جدید روبرو شود و عملکرد خود را بهبود بخشد.
ادامه دارد….
بهروز باشید.
مهران موسوی پور.
