درود بر شما، دوریان یتس، با آن حجم عظیم عضلانی، بخصوص در عضلات ناحیه بالای پشت، کل زمان تمرین مربوط به این عضلاتش، ۳۰ دقیقه بود، ۳۰ دقیقه ای که با شدتی خرد کننده اجرا می شد و عضلات را وادار به ارائه واکنشی شدید، می نمود، واکنشی به صورت افزایش حجم در پاسخ به اضافه بار اعمال شده.
تمرین ایشان متشکل بود از؛ پول آور بوسیله دستگاه ناتیلوس، لت دستگاه به شکل دست جمع مچ برعکس، زیربغل هالتر خم و در نهایت زیربغل بوسیله دستگاه اچ، به شکل تک دست. البته در انتها حرکت ددلیفت، فیله کمری و نشر خم نیز، کار را کامل می کرد.
در حرکت اول، دو ست گرم کردنی و سپس یک ست تا فراتر از ناتوانی داشتند، مابقی حرکات، یک ست گرم کردنی و یک ست تا فراتر از ناتوانی، بغییر از هالتر خم که حرکت را تنها تا ناتوانی پیش می بردند. شاید در ذهن عزیزانی که با مطالب بنده آشنایی نداشته باشند، این پرسش بوجود بیاید که چرا بنده، مکررا از لفظ ناتوانی استفاده می کنم و بر آن تاکید دارم.
فرض بفرمایید که شما یک لیوان آب را در دستان خود گرفته، و آب موجود در آن را نوش جان می فرمایید. عضلات دوسر بازویی و ساعد شما، سالهای سال است که به وزن این لیوان و آب موجود در آن، عادت داشته اند، پس به هیچ عنوان، جابجا سازی این لیوان پر از آب، بر عضلات درگیر، اضافه باری را تحمیل نمی نماید. عضلات شما نیز، به همین علت، دلیلی هم جهت افزایش توده ماهیچه ای، نمی بینند، پس چرا بر وزن عضلاتی بی افزایند که قرار نیست شما از این حجم و قوای جدیدشان بهره ببرید.
حال شما بجای یک لیوان آب، یک وزنه فرضا ۱۰ کیلویی را برای تعدادی تکرار، در حرکت جلوبازو دمبل، جابجا می کنید، تا آنجا که دیگر حتی یک تکرار هم نمی توانید وزنه را تکان دهید، حال اینجا چه اتفاقی رخ خواهد داد…
ادامه دارد…
پیروز باشید.
سید مهران موسوی پور
