درود بر شما، زمانی که شما، بیش از اندازه، نسبت به ژنتیک، تغذیه، استراحت و در مجموع قوای ریکاوری تان، به عضلات خود اضافه بار، وارد نمایید و آنها را بوسیله تمرینی بی کیفیت ولی طولانی مدت تمرین دهید و مابین جلسات تمرینی خود به درستی استراحت نداشته و تغذیه ای متناسب را رعایت نکرده باشید، بدن واکنش هایی را از خود نشان می دهد که شما را از روندی که در پیش گرفته اید، به گونه ای منصرف نماید.
به مثال آفتاب گرفتن و سایش پوست دستان شما باز می گردیم. مسلما اگر این آفتاب گرفتن به شکلی خارج از اسلوب باشد، پوست شما بجای برنزه شدن، خواهد سوخت که در پی آن بایستی سوزشی متناسب با میزان سوختگی را بر سطح پوست خود تحمل بفرمایید، سایش پوست دست هم اگر بیش از حد باشد، بجای فرصت یافتن بدن برای ضخامت بخشیدن به پوست محل سایش، یا دچار تاول زدگی خواهید شد یا اینکه کلا در آن ناحیه از پوست، پارگی موضعی، بوجود خواهد آمد.
اینها واکنش هایی هستند که بدن در اثر اعمال باری بیش از حد، از خود نشان می دهد، یعنی به زبانی به شما می فهماند که توانایی دست پنجه نرم کردن با این وضعیت را نداشته و بایستی از شدت موارد ذکر شده بکاهید. تمرین با وزنه هم همین داستان را به همراه دارد. اگر شما هوشمندانه به تمرین پرداخته، در ماه های اولیه تمرین خود، به همان شکلی که در گذشته مفصلا شرح داده ام، سعی در افزایش ارتباط ذهنی عضلانی داشته باشد، و در روندی حساب شده، از تمرینی با کمیت و کیفیتی متوسط، به صورتی پیش رونده به سمت تمرین با کمیتی حداقلی و کیفیتی حداکثری پیش روید، اضافه بار تدریجی را رعایت فرمایید، به بدن به درستی استراحت داده و به تغذیه متناسب با شرایط بدنی، اهدافی که در ذهن دارید و ژنتیک خود بپردازید، همه چیز به خیر و خوشی پیش رفته و بدن به صورتی تدریجی، البته اگر همه موارد ذکر شده را بدرستی رعایت بفرمایید، دارای ظاهری شکیل، متناسب و عضلانی خواهد شد.
حال تمامی این موارد اساسی، از فردی به فرد دیگر کاملا متفاوت می باشد، در پست آینده کمی به این موضوع خواهم پرداخت.
ادامه دارد…
پیروز باشید.
سید مهران موسوی پور